1. Impotence
2. Those Words They Say
3. Memories
4. Don't Try to Change Me
5. Parchman Farm
6. Almost Grown
7. She's Gone
8. Slow Walkin' Talk
9. He's Bad for You
10. It's What I Feel (A Certain Kind)
11. Memories (Instrumental)
12. Never Leave Me
13. Time After Time
14. Just Where I Want
15. No Game When You Lose
16. Impotence
17. Why Do You Care (Zobe)
18. The Pieman Cometh (Zobe)
19. Summer Spirit (Zobe)
20. She Loves To Hurt
21.The Big Show
22.Memories
Recorded: between 1965-1969
Released: november, 10th, 2004
Kevin Ayers: voice
Richard Coughlan: drums
Graham Flight: voice
Don Lawrence: voice, bass
John Lawrence: guitar, voice
Bob Gilleson: drums
Pye Hastings: guitar, voice
Brian Hopper: soprano alto & tenor sax, flute, acc.oustic & electric guitar
Hugh Hopper: bass, voice
Mike Ratledge: piano, organ, flute
Richard Sinclair: guitar
Robert Wyatt: drums, percussion, voice
Onderste versie: 2cd (Retroworld, 2015)
disc 1 is hetzelfde als hierboven, disc 2 is een verzameling van tracks van de cd-set 'Canterburied Sounds', m.u.v. track 1 'The Pieman Cometh' and track 12 'Hope For Happiness'. Die twee zijn in 2003 opgenomen door Brian Hopper en Robert Wyatt
Ontevreden om steeds andermans werk te spelen begonnen Brian en Hugh zelf nummers te componeren, net zoals Wyatt en Ayers. Met The Wilde Flowers was een zaadje gepland en daaruit groeiden twee bomen: Caravan en Soft Machine. In de loop der geschiedenis begonnen schrijvers van de muziekpers de muziek van deze bands muziek te benoemen als “The Canterbury Scene.” Mensen van de pers houden van hokken en dit was een duidelijk hok met ingebouwde kapstok. Robert Wyatt: “I can’t remember a single stimulating thing about Canterbury. People like to put everything in boxes; otherwise it’s too abstract for them.”
The Wilde Flowers brachten tijdens hun bestaan nooit een album of single uit, maar er werd wel van alles opgenomen, thuis, tijdens concerten en soms in een heuse studio. In 1994 werden 22 "historische tracks" door Voiceprint op een cd gezet. Sommigen daarvan werden bekende Soft Machine-tracks, zoals ‘Memories’ en ‘She’s Gone’. De cd geeft de fans van beide groepen een boeiende kijk op de muzikale geschiedenis ervan. We horen meer popmuziek dan jazz en meer liedjes dan instrumentaal werk. Er wordt met verve gespeeld, maar je kunt horen dat de muzikale vaardigheden nog niet zo ver ontwikkeld zijn.
De meeste nummers op deze cd werden opgenomen in de Wout Steenhuis (een Nederlander) Studio in de periode 1965-66, sommigen in Sellindge en een klein aantal in 1968 met de band Zobe. Vier van de 22 tracks werden opgenomen in Regent Studios, Londen, een professionele studio. De opnames vonden plaats op 6 augustus 1969: 'Impotence’; ‘She Loves to Hurt’; 'The Big Show’ en een andere versie van ‘Memories’. Bij de laatste twee songs speelt Mike Ratledge fluit, piano en orgel. Het verhaal ging dat Ratledge genoeg had van zijn studie aan de Universiteit van Oxford en een band wilde beginnen. Maar als je goed naar de opnamedatum - augustus 1969 - kijkt, zie je iets eigenaardigs, de vier tracks werden opgenomen nadat Soft Machine 'Volume Two' had opgenomen! Weinig authentieke Wilde Flowers dus.
Hoe dan ook, deze samengestelde cd geeft een aardig beeld van wat The Wilde Flowers lieten horen en is van belang voor mensen die Soft Machine en Caravan volgen en willen weten hoe het zat met de roots van beide bands. Die krijgen hier een antwoord.
Bij een 'gelimiteerde' (2000 ex.) eerste editie van het album zat de cd in een door Brian Hopper geschreven boekje voorzien van foto’s en gevat in een ringband. Leuk om te lezen en te hebben natuurlijk!