CD1
1. Ash
2. Seven for Lee
3. 1212
4. Baker's Treat
CD2
1. Has Riff
2. Kings & Queens
3. Sideburn
4. Two Down
5. Kite Runner
6. Stranger Comforts
Recorded: Dec. 12, 2005, New Morning, Paris
Released: 2006
Elton Dean: alto sax/saxello/el. piano
John Etheridge: guitar
Hugh Hopper: bass
John Marshall: drums
LIVE AT THE NEW MORNING
The Paris Concert
DVD
1. Ash
2. Seven for Lee
3. 1212
4. Baker's Treat
5. Has Riff
6. Kings & Queens
7. Sideburn
8. Two Down
9. Kite Runner
10. Stranger Comforts
11. In Conversation With Soft Machine Legacy*
* this track features a documentation with interviews & soundcheck snippets called "Soundcheck Sketches"
Soft Machine Leagacy had in september de opnames klaar voor een nieuw studio-album. Het gelijknamige album zou echter pas in 2006 verschijnen, maar op 12 december kon het publiek in The New Morning, Parijs, al een deel van het album horen, live wel te verstaan. Het concert werd gefilmd, op dvd en later op 2cd uitgebracht. Bij de dvd zit als extra een interessant interview met de band.
Achteraf werd het een memorabel concert, niet alleen door het optreden, het blijkt namelijk het laatste concert van Elton Dean te zijn. Hij overleed niet lang erna op 8 februari 2006. Het concert in The New Morning wordt dan ook aan hem opgedragen.
De set, cd1, begint met een lange ‘Ash’ van John Etheridge. Veel gitaarwerk, mooie saxsolo van Elton Dean en wat horen we daar, de fuzzbas! Toch een beetje het signatuurgeluid van Hugh Hopper. Dean schittert in zijn compositie ‘Seven for Lee’. ‘1212’ van Hopper begint rustig, maar bouwt op naar een climax met veel gitaar. Het publiek is blij. De laatste compositie op deze cd is ‘Baker’s Treat’. Rustig nummer waar meesterdrummer John Marshall pas halverwege invalt. Etheridge eert de oude jazzgitaristen met mooie akkoorden.
De tweede set, cd2, opent met twee ‘oudjes’: ‘Has Riff’ en ‘Kings & Queens’. De eerste heeft een lang gitaarintro, pas na een minuut of acht klinkt het ‘Riff’-thema. ‘Kings & Queens’ is altijd goed en blijft na al die jaren – het stuk komt uit 1970 - overeind. Daar mag Hopper best trots op zijn. Het (mee-)slepende stuk heeft gewoon iets, dat had het altijd al en dat maakt de compositie misschien wel zo sterk. ‘Sideburn’ (bakkebaard) is Marshall’s solo. Gelukkig maakt hij het niet al te lang. De solo gaat over in ‘Two Down’, waar Marshall gewoon doorgaat, maar nu opgehitst wordt door Etheridge. Volgens de titel gaan ze allebei neer aan het eind. Tsja, de leeftijd…. En als we toch pittig bezig zijn, mag ‘Kite Runner’ gaan lopen met een heavy aanpak. Het stuk gaat alle kanten uit met nogal wat gitaarexperimenten, dit tot groot enthousiasme van het publiek. ‘Strange Comforts’ lijkt de toegift, het is een rustig stuk met gitaar- en saxsolo.
Soft Machine Legacy’s concert in The New Morning is een vitaal concert van een groep gedreven musici. Niet alleen houden ze de muziek van Soft Machine levend, maar de muziek op zichzelf levendig. Een knappe prestatie!