muziek    home
Rubber Riff
	RUBBER RIFF   1. Crunch   2. Pavan   3. Jombles   4. A Little Floating Music   5. Hi-Power   6. Little Miss B   7. Splot   8. Rubber Riff   9. Sam's Short Shuffle 10. Melina 11. City Steps 12. Gentle Turn 13. Porky 14. Travelogue Recorded: April, 1976 at De Wolfe Studios, Soho, London Released: 1994 Karl Jenkins: keyboards, flute, saxes John Etheridge: acoustic & electric guitars Roy Babbington: bass guitar John Marshall: drums Carol Barratt: keyboards The project was instigated and composed by Karl Jenkins for library music use and the other members of the Soft Machine at the time plus Karl's wife Carol Barratt played on the session. All the recording was completed in one day and the band played live in the studio - no overdubs being used. It but includes moments which would appear later on "Softs".	“Is this a Karl Jenkins recording under a different name in a last ditch attempt to get his cruddy music sold?" Deze zin komt van Frank zappa. Die staat bijna letterlijk zo op diens album ‘Cruisin’ with Ruben & the Jets’. Waarom? Het ging om totaal andere muziek van dezelfde band: The Mothers of Invention. Waarom die zin hier Laten we één ding duidelijk maken: ‘Rubber Riff’ is géén Soft Machine, het komt niet eens in de buurt van iets wat Soft Machine deed of was. De naam staat er wel op, maar… Op sommige plekken öp het wereldwijdeweb wordt dit album aangeprezen als een Karl Jenkins-album en dit is een heel stuk dichter bij de waarheid. 'Rubber Riff' is inderdaad een opnamesessie van Jenkins. Hij vroeg niet alleen zijn vrouw, Carol Barratt, maar ook zijn toenmalige bandgenoten om enkele bijdragen. Maar 1+1 is geen 2 natuurlijk. Oftewel Jenkins+ bandmaten is geen Soft Machine.  De veertien tracks waren nooit bedoeld om op deze manier uitgebracht te worden. Ze werden gemaakt en opgenomen voor wat ze in Engeland noemen: ‘library music’. Dat is een enorme reeks muziek, gemaakt door tal van musici, bekend en onbekend. Die gaat in een database (library) en kan desgewenst gebruikt worden bij films, documentaires, tv-programma’s enzovoorts. Bij elke opname wordt een lemma toegevoegd over de aard van de muziek. 'Crunch' is bijvoorbeeld “driving, riffy, dramatic”, terwijl 'Pavan' “slow, dignified, slightly sad” is. Een kwestie van kiezen en gebruiken. Dat is wat het hier is en dat is ook hoe je ernaar moet luisteren. 'Possible Musics' schreef Eno elders. Deze muziek komt echter zelden zomaar aanwaaien. Nadat Mike Ratledge Soft Machine verlaten had richtten Ratledge en Jenkins een bedrijfje op dat meer van dit soort muziek maakte/afleverde.  Leuk voor als je zelf iets audiovisueels maakt. Dat geldt meteen dus ook voor ‘Rubber Riff’. Het is leuk, aardig, geinig om her en der wat Soft Machine geluiden te horen, maar daar blijft het dan ook bij. 'Rubber Riff' past meer bij twee andere cd's die in 2010 uitgebracht werden: ‘Music for TV and film, part one and two' met daarbij als ondertiteling: ‘Some Shufflin’’ en ‘Movement’. Twee cd's van Ratledge en Jenkins en net zoals 'Rubber Riff' géén Soft Machine. Dus!
		Paul Lemmens © 2014/2023