muziek    home
Robert Wyatt '68
	ROBERT WYATT '68 1. Chelsa 2. Rivmic Melodies 3. Slow Walkin' Talk 4. Moon in June Recorded: October-November 1968 at T.T.G. Studios, Hollywood and The Record Plant, New York. Second half of Moon in June: mid 1969, England Released: 2013 Robert Wyatt: vocals, piano, electric piano, Hammond organ, bass, drums, percussion with Jimi Hendrix: bass (3) Hugh Hopper: bass (4 - second half) Mike Ratledge: Lowrey organ (4 - second half)	Eind 1968 bestond Soft Machine niet meer. Door alle spanningen opgelopen tijdens een slopende tournee door de U.S. was de groep 'ontploft'. Dit was niet wat men wilde of verwacht had en iedereen had er dan ook genoeg van. Ratledge ging terug naar Engeland om na te denken over een vervolg of dat hij zou stoppen met muziek, Ayers ging naar het vredige Ibiza om vooral veel te relaxen, allen Wyatt bleef in Amerika. Hij wilde uitzoeken wat zijn doelen waren, zowel persoonlijk als in de muziekindustrie. Tijdens zijn verblijf daar schreef hij enkele nummers en nam die ook op. Een mogelijkheid was om die uit te brengen op een solo-album, maar dat gebeurde echter niet, want Soft Machine had immers een contract bij ABC/Probe voor een tweede album. Eenmaal terug in Engeland gingen Wyatt en Ratledge aan de slag, maar Ayers zag het niet meer zitten, hij had geen zin meer in een nieuw Soft Machine-avontuur. Als vervanger vroegen Wyatt en Ratledge een van hun vrienden, Hugh Hopper. Ze kenden hem al lang, had al samen gespeeld in The Wilde Flowers, had menig Soft Machine-nummer geschreven en was tevens voormalig roadie bij de vreselijke tournee door de U.S. Hij wist dus wat er speelde. Het verhaal gaat dat Hopper net van plan was zijn bas te verkopen. Ze waren maar net op tijd. Wyatt, Ratledge en Hopper zouden het contract bij Probe vervullen. Vijfenveertig jaar nadat Wyatt zijn Amerikaanse composities had gemaakt verschenen die nummers alsnog op cd. Het geeft ons een beeld van zijn gemoedstoestand en de verwachtingen die hij had. We wisten dat hij ‘Moon in June’ had opgenomen, het nummer werd eerder uitgebracht op Wyatt’s solo-verzamelalbum ‘Flotsam Jetsam’ (1994). Maar dat bleek maar een deel van de opnames. Ik wist niet dat hij in 1968 ook 'Rivmic Melodies' had opgenomen. Beide tracks staan op 'Robert Wyatt '68', net als 'Chelsa' van Kevin Ayers en ‘Slow Walkin' Talk’ van broer Brian Hopper. Kleine bijzonderheid hier: Jimi Hendrix speelt basgitaar op die laatste compositie. Hendrix en Wyatt raakten goed bevriend gedurende hun tournee door de U.S.. ‘Chelsa’ was door Ayers geschreven voor een meisje dat hij kende. De twee korte tracks zijn erg leuk, maar niet heel schokkend. ‘Moon in June’, de lange versie – ruim twintig minuten – is super. Wyatt zingt en halverwege doen Hopper en Ratledge mee. Hun partijen zijn echter wel later, in 1969, opgenomen. De track is een klein meesterwerk en had van mij zo op ‘Third’ kunnen worden gezet. Liever nog zelfs, want ik denk dat deze versie een stuk beter is. Helemaal een verrassing is deze versie van 'Moon in June' niet, want we konden die al horen op Soft Machine's album 'Backwards' (2002). Daarmee is 'Rivmic Melodies' de grootste verrassing. Je kunt je voorstellen dat, nadat de band te horen kreeg dat ze het tweede album nog moesten maken, ze blij waren met Wyatt’s compositie. Het is niet eens zo veel anders dan op ‘Volume Two’, alleen het alfabet wijkt wat af. Maar de echte studio-versie mét Hopper en Ratledge is toch wel een paar gradaties beter. Beide heren voegden hun visie en ideeën erbij en, voilá: magie! Het trio creëerde een zeer sterke compositie, afwisselend en vooral erg mooi! Er is wel iets dat me na het lezen van het boekje bij de cd bezighield:, namelijk Wyatt’s "geheugenverlies". In het interview in het boekje moet hij vaak toegeven: "Ik weet het niet meer" of "Ik ben het vergeten". Misschien was het niet belangrijk voor hem, misschien was het de drank. Maar het is best confronterend. Hoe dan ook, als grote fan van ‘Volume Two’ ben ik erg blij met deze release; het is een beetje als het vinden van een lang vergeten schat. Wyatt denkt er net zo over: "The missing links in my life's work, no less!" Zegt genoeg, toch?
		Paul Lemmens © 2014/2023