![]() |
||
muziek home | ||
Noisette | ||
![]() |
NOISETTE 1. Eamonn Andrews 2. Mousetrap 3. Noisette 4. Backwards 5. Mousetrap (reprise) 6. Hibou, Anemone and Bear 7. Moon in June 8. 12/8 Theme 9. Esther's Nose Job 10. We Did it Again Recorded: January 4th, 1970 at Fairfield Hall, Croydon, England. Released: 2000 Elton Dean: alto sax, saxello Lyn Dobson: soprano sax, flute, voice Hugh Hopper: bass Mike Ratledge: electric piano, organ Robert Wyatt: drums, voice |
Het
heeft wel iets zo’n half vergane verpakking. Alsof je iets uit je
jeugd opdiept, iets dat goed bewaard gebleven is, maar aangetast is
door de tand des tijds en bijeengehouden met plakband. Zo'n
verpakking als die van ‘Noisette’ roept meteen wat op. Eind jaren zestig experimenteerde Soft Machine, dan nog een trio, met extra muzikanten op het podium. Het instrumentarium van een trio is beperkt, de heren Soft Machine zochten en onderzochten nieuwe horizonten. De groep werd daarom aangevuld met enkele vrienden en bekenden. Een kortstondig spelend septet ging ten onder aan geluidsproblemen en geld en werd daarom teruggebracht tot kwintet. Uiteindelijk bleef er een praktisch goed werkend kwartet over. Zowel septet als kwintet bestonden niet lang, maar genoeg om enkele concerten gegeven te hebben. Gelukkig voor ons nam Bob Woolford (die van 'Middle Earth Masters' en 'Spaced') een concert van Soft Machine op met het kwintet, met daarin Lyn Dobson en Elton Dean. Het is meteen ook het allereerste concert in kwintetbezetting en vond plaats op 4 januari 1970 in de Fairfield Hall, Croydon. Een deel van dit concert werd op 'Third' gebruikt als 'Facelift'. Een deel, want het gedeelte van deze opname werd met een deel van een concert uit Birmingham tot de ons bekende 'Facelift' gemixt'. Op ‘Noisette’ horen we voor het eerst het hele werk uit Fairfield Hall. Anno 2000 was er weinig van dit kwintet, inmiddels is er meer muziek ontdekt en op cd gezet. De meeste composities die we op ‘Noisette’ horen waren dan 'standards' in Soft Machine concerten. Nieuw, en dan nog nooit eerder uitgebracht op een album, is ‘12/8 Theme’, een compositie van Hugh Hopper. Nadat Wyatt het concertprogramma heeft aangekondigd: "We do a bit, and then we stop for a bit and we do a bit more", klinkt een zachte pianopartij die leidt naar ‘Eamonn Andrews’. Andrews wordt gevolgd door de 'medley': ‘Mousetrap, Noisette, Backwards, Mousetrap-reprise’. In Mousetrap zijn diverse blazerssolo’s te horen. ‘Backwards’ klinkt anders dan we tot nu toe kenden, want hier gebruikt Dobson zijn dwarsfluit. Dat geeft het werk een heel ander klankperspectief. ‘Hibou, Anemone and Bear’ gaat er vandoor met fuzzbass. Al luisterend blijkt meteen dat een tweede houtblazer meer dynamiek in het geluid van Soft Machine brengt. Wyatt mag nog wat zingen, maar niet in zijn eigen compositie, ‘Moon in June’. Nieuw in 2000 is het ‘12/8 Theme’. Het is een typische Soft Machine-compositie met veel ruimte voor solopartijen. Daarna doet Esther haar ‘Nose Job’ nog maar eens. Beide tracks hebben prachtige dubbel-blaaspartijen. Omdat Esther anno nu een bekend thema is, maakt de toevoeging van blazers duidelijk dat die aanpak uitstekend past bij de muziek uit deze periode. Een aardige verrassing voor zowel het publiek als nu voor ons is 'We Did it Again'. Applaus als de mensen in de zaal het werk van het eerste album herkennen. Het is echter niet de betoverende, hypnotiserende pop-art-versie uit de jaren zestig, maar een instrumentale versie met fragmentarische zang van Wyatt. ‘Noisette’ is een mooie aanvulling op het œuvre van Soft Machine. Een œuvre dat in het cd-tijdperk sneller groeit dan indertijd albums gemaakt werden. Ik ben er blij mee, want Soft Machine bleef en blijft een te onderbelichte band. |
Paul Lemmens © 2014/2023 |