![]() |
||
muziek home | ||
Live at Henie Onstad Art Centre 1971 | ||
![]() |
LIVE AT
HENIE ONSTAD ART CENTRE 1971 Set One - continuous set, including 1. Facelift 2. Virtually 3. Slightly all the Time 4. Fletcher's Blemish Set Two - continuous set, including 1. Neo-Caliban Grides 2. Out Bloody Rageous 3. Eamonn Andrews 4. All White 5. Kings and Queens 6 .Teeth 7. Pigling Bland Recorded: February 28th, 1971 at Henie Onstad Art Centre, Høvikodden, Norway Released: 2009 Robert Wyatt: drums, voice Mike Ratledge: keyboards Hugh Hopper: bass Elton Dean: alto sax, saxello, keyboard |
Op de dag dat ‘Fourth’
werd uitgebracht trad Soft Machine op in het Henie Onstad Art
Centre Høvikodden, Noorwegen. Het Henie Onstad Art Centre was een
plek voor moderne kunst en muziek. Soft Machine trad op ter
gelegenheid van een presentatie van een oude bekende, Mark Boyle,
de man van prachtige lichtshows uit de beginperiode van Soft
Machine. De Noren hadden hoge verwachtingen. Alle stoelen werden
verwijderd, zodat het publiek kon zitten of liggen. Dat zitten en
liggen was in die tijd overigens heel gebruikelijk bij concerten.
De ruimte was perfect voor een goed concert, met goed geluid. Soft
Machine was nog niet eerder in Noorwegen geweest en de band was er
dan ook nog niet erg bekend. De groep speelde op twee avonden, 27
en 28 februari. De
twee concerten waren uitverkocht. Het publiek kreeg bijzondere
voorstellingen, want Soft Machine liet op op beide avonden twee
lange, doorlopende sets horen. Alles werd opgenomen, de
tapes lang 'kwijt', maar onlangs teruggevonden, tenminste die van
het het concert op 28 februari. De set van de tweede avond is nu op 2 cd’s uitgebracht We horen in set één: ‘Facelift’, ‘Virtually’, ‘Slightly all the Time’ en ‘Fletcher’s Blemish’. Set twee bestaat uit ‘Neo-Caliban Grides’, ‘Out-Bloody-Rageous’, ‘Eamonn Andrews’, ‘All White’, ‘Kings and Queens’, ‘Teeth’ en ‘Pigling Bland’. Alle composities stonden eerder op de playlist, alhoewel sommige stukken minder vaak werden uitgevoerd. De noren kregen een complete 'Fourth' te horen, alsmede werk van ‘Third’ én ‘All White’ en ‘Pigling Bland’ die op dat moment nog niet op een album stonden maar later op ‘Fifth’ zouden verschijnen. Wat het concert anders maakte was dat de heren van Soft Machine zich anders opstelden, er was meer rust, ontspanning en ruimte voor muzikale 'onderzoeken' en daarmee meer vrijheid in hun muziek. Dat alles bij elkaar tilde het concert in Noorwegen naar een ander, hoger niveau. Hans Voigt schrijft het zo in het boekje bij de cd: "Niemand die het Art Centre die avond verliet, was teleurgesteld". Dat zegt genoeg, zeker als je bedenkt dat Soft Machine in Noorwegen nog niet echt bekend was. Een aardige aanvulling is de bijgevoegde cd-rom. Daarop staan twee lange artikelen over opnametechnieken en zelfs een over de geschiedenis van elektronische muziek in een notendop. Verder zijn er enkele foto's van de band te zien, alsmede van het Henie Onstad Centre. Het is een mooie aanvulling, maar het draait natuurlijk allemaal om de muziek. Als je ‘Grides’ waardeert, dan geldt dat zonder meer ook voor dit album. Het zijn twee van de beste releases van Soft Machine in deze bezetting. |
Paul Lemmens © 2014/2023 |