1. Hidden Details
2. The Man Who Waved At Trains
3. Ground Lift
4. Heart Off Guard
5. Broken Hill
6. Flight Of The Jett
7. One Glove
8. Out Bloody Intro
9. Out Bloody Rageous (Part 1)
10. Drifting White
11. Life On Bridges
12. Fourteen Hour Dream
13 Breathe
Recorded: December 20-22, 2017, Temple Music Studio, Surrey. Mixed by Andrew Tulloch at the Blue Studio, London, UK, 1/2/6 February 2018.
Mastered by Andrew Tulloch at the Blue Studio, London, UK, 10 May 2018.
Produced by Theo Travis & John Etheridge.
Released: September 2018
John Etheridge: electric & acoustic guitars
Roy Babbington: bass guitar
John Marshall: drums, percussion
Theo Travis: tenor & soprano sax, flute, Fender Rhodes
with:
Nick Utteridge: wind chimes (track 13)
Hidden Details is a new studio album of Soft Machine, recorded at the late great Jon Hiseman's Temple Studio in Surrey, England, last December 2017, and it will be released in September 2018 exactly 50 years since the release of the band's 1968 debut album The Soft Machine.
Hoewel ‘Hidden Details’ in 2017 werd opgenomen, past het auditief bijna naadloos na Soft Machine’s album 'Bundles (1975). Het heeft dezelfde inzet, klank, drive en daarmee eenzelfde ‘gevoel’. Soms is de nieuwe muziek echter nog experimenteler dan de oude Soft Machine-albums. De combinatie gitaar-houtblazers verbindt deze band met alle bands uit het verleden. Het geluid past ook makkelijk in de hedendaagse muziekpatronen binnen de fusion.
‘Hidden Details’, het titelnummer heeft een bijtende gitaarsolo, maar luister vooral eens naar de mooie fuzz-bas van Babbington. Die doen je natuurlijk meteen denken aan die van wijlen Hugh Hopper.
‘The Man Who Waved at Trains’ had al van alles bij zich, een viool en een gitaar, maar nu heeft hij fluiten mee. Deze versie voegt een nieuwe dimensie aan de compositie. ‘Ground Lift’ begint met experimentele geluiden, maar na wat luisteren klinkt het werk als een track van ‘Fifth’. Het eindigt met een fraai sopraansax-gitaarduet. ‘Heart of the Guard’ is een mooi nummer met akoestische gitaar en sopraansax. De volgende stap naar 'Etika' (denk even aan het ‘Softs’-album).
‘Broken Hill’ is prachtig, filmisch, romantisch. Je kent de film wel met de regen en het stel dat verliefd werd of het gewoon goedmaakte. Tussendoor klinken leuke accenten van Fender Rhodes, die hier klinkt als een vibrafoon. ‘Flight of the Jett’ heeft hetzelfde gevoel als ‘Fifth’ of ‘Bundles’; in feite is het een soort drumsolo met Rhodes-klanken. Een typisch Marshallstuk. ‘One Glove Fits All’ is een tenorsax- en gitaarwerk, het lijkt een beetje op de openingstrack.
Een klassieker nu: ‘Out Bloody Intro/Rageous’. Dat begint als minimal-stuk met fender Rhodes, precies zoals op ‘Third’. Babbington;s baspartij die begeleidt naar ‘part 1’ is pure nostalgie. Het is mooie en goede muziek. Zelfs uitgevoerd in een ander tijd blijft het werk overeind.
‘Drifting White’ is een gitaarsolo in een soort Pat Metheny stijl. Daar moet je van houden. ‘Life on Bridges’ is niet wat je dacht dat het zou zijn. Het late night-jazz-begin verandert in een echte door gitaar gedomineerde nachtmerrie. Ik zou de bruggen niet te veel vertrouwen. Prachtige track!
‘Fourteen Hour Dream’ is minstens net zo mooi, maar klinkt in mijn oren als het werk van de Duitse bassist Eberhard Weber. Luister eens naar zijn album ‘The Colours of Chloë’ en dan de track ‘No Motion Picture' 1974). In de zachte droom hoor je prettig fluitspel en een fijne gitaarsolo. ‘Breathe ‘ is traag, uiteraard met repetitieve fluiten en zachte percussiegeluiden op de achtergrond. Een prettig werk om het album af te sluiten.
‘Hidden Details’ brengt de sfeer, het gevoel van de oude Soft Machine terug naar het heden. Het is een uitstekend album dat met recht een écht Soft Machine album genoemd mag worden. Natuurlijk zit het allemaal in die ‘hidden details’….