1. Bundles
2. Land of the Bag Snake
3. Out of Season
4. The Man Who Waved at Trains
5. JVH
6. The Floating World
7. Ban-Ban Caliban
8. Sideburn
9. Hazard Profile-part 1
10. Hazard Profile-part 2
11. Hazard Profile-part 3
12. Hazard Profile-part 4
13. Hazard Profile-part 5
14. Song of Aeolus
15. Sign of Five
Recorded: Saturday October 11th, 1975 at Nottingham University, UK
Released: 2005
Karl Jenkins: electric piano, piano, soprano sax
John Etheridge: guitar
Roy Babbington: bass guitar
John Marshall: drums, percussion
Mike Ratledge: organ, synthesizer, electric piano
‘British Tour '75’ laat Soft Machine horen nadat Etheridge ongeveer een half jaar meespeelt. Je merkt dat gitaar-John zijn partijen had geleerd en dat hij wist hoe hij een goede solo moest geven, minstens net zo goed als die van zijn voorganger. Misschien is Holdsworth wat agressiever, waar Etheridge wat melodieuzer en zachter is. Toch past Ehtheridge en diens stijl prima in Soft Machine.
‘Live ‘75’ opent met ‘Bundles’ en ‘Land of the Bag Snake’; beide bekend van ‘Bundles’. Net als op ‘Floating World Live’, het live-album met Holdsworth, breidt Etheridge beide composities aaneen met één lange, mooie gitaarsolo. ‘Out of Season’ is een nieuw werk dat later opgenomen zou worden voor het album ‘Softs’. Karl Jenkins, heeft zijn sax en hobo aan de kant gezet, hij vond dat die niet meer in het nieuwe geluid van de band paste en richt zich daarom nu alleen op zijn keyboards en het componeren. ‘Out of Season’ is een wat 'clean' nummer, misschien zelfs iets te lang om indruk te maken. ‘The Man Who Waved at Trains, zwaait nu met een gitaar. Eerder speelde Holdsworth viool, maar Etheridge kan dat niet, dus horen we weer gitaar. Ratledge is nog niet van zijn Lowrey-orgel af, maar dat best specifieke geluid klinkt nu anders, meer ‘gesynthetiseerd’. Dat geluid horen we meer op deze disc. In ‘JVH’ speelt Ratledge volop met de synthesizer en vliegen de bliepjes en boeren je om de oren. ‘The Floating World’ is dit keer een klein wereldje, gespeeld op twee piano's. Het werk is de opmaat voor ‘Ban Ban Caliban’. Dat is een sterk, ritmische compositie van Jenkins. Ratledge en Etheridge geven allebei een solo, maar het nummer blijft nog niet echt hangen. ‘Sideburn’ is Marshall’s nieuwe ‘J.S.M.’, het is een (te) lange drumsolo. Gelukkig voor iedereen start ‘Hazard Profile’. Dit keer wordt de suite helemaal gespeeld. Nu is goed te horen wat Etheridge met zijn gitaar kan, hij zet hier een sterk staaltje virtuositeit neer. In ‘Hazard Profile Part Five’ laat Ratledge zijn synthesizer los op het publiek en dat leidt tot een climax in het werk. Na al dit heftige gedoe is het tijd voor rust en (soft) romantiek met het prachtige ‘Song of Aeolus’. Maar niet lang, want daar is ‘Sign of Five’, een interessante groepsimprovisatie
“Live ‘75’ is een prima album van opnieuw een andere versie van Soft Machine. En, traditiegetrouw aan het eind van een bespreking, gaat er iemand weg. Dit keer is het Mike Ratledge, de enige muzikant in Soft Machine die er vanaf het begin bij was. Ratledge verliet ‘zijn’ band begin februari 1976 en gaf daarbij de groepsnaam weg aan de mensen die er op dat moment in speelden. Daarmee ging Soft Machine een rommelige periode tegemoet, met weer wisselingen en vervolgens een geruisloos einde.