Eivind Aarsets eerste album 'Électronique Noire' (1998) werd bij de release gezien als een van de beste “electric jazz albums” na de elektrische jazz-albums van Miles Davis zoals ‘Bitches Brew’ (1970).

De Noor Eivind Aarset ziet zijn composities als kamers waarin je kan ronddwalen, maar ook kamers waar je, eenmaal de drempel over, je vooroordelen kwijt kan raken.

Landgenoten Bugge Wesseltoft en Nils Petter Molvaer hielpen Aarset zijn ideeën op het snijvlak van jazz, pop en elektronische muziek te ontwikkelen en zijn eigen weg te kiezen.

Lees het verhaal van Eivind Aarset, de Noorse gitarist die op talloze albums meespeelt, maar onder eigen naam slechts een handjevol albums uitgebracht heeft.

Eind jaren '60 begin jaren '70 waren ze er ‘plotseling’: rockbands met een blazerssectie. Het bleef niet bij de Amerikaanse Blood, Sweat & Tears en Chicago Transit Authority.

‘Deze zogenaamde “Rock ‘n roll bands with horns” ontstonden in Canada, Engeland en in ons eigen land: The Dizzy Mans Band.

De overeenkomst? Een muzikale mix van jazz, blues, soul en klassiek.

Lees zeven klein verhalen over enkele van deze grote groepen en sommige albums ervan.


 

oor in... verkent de filosofie van muziek en koppelt persoonlijke reflecties aan theoretische inzichten.

oor in... stelt filosofische vragen over de aard van muziek en de invloed ervan op emoties en geest.

oor in... nodigt de lezer via 'denkvragen' uit om na te denken over eigen ervaringen en percepties van muziek,

Lees oor in..., een boek dat de focus legt op muziekbeleving en muziekverbeelding.

De grens met Duitsland was slechts een paar kilometer van het huis uit mijn jeugd.  Alle tijd dat ik daar woonde ben ik die  grens maar een paar keer overgegaan.

Mijn moeder had tijdens het handwerken altijd de tv aanstaan. Ze koos meestal voor Duitse zenders. Alles was goed: documentaires, films, Schlagers, Heimatklänge, Krimi’s, noem maar op.

Misschien stond die muziek aan de basis voor mijn voorliefde voor alles wat viel onder de noemer ‘Krautrock’. Maar er zijn ook nogal wat ‘grensgevallen’. Onontkoombare muziek uit mijn jeugd.

Lees het verhaal van die andere muziek uit Duitsland die bestaat uit „Eine echte deutsche Misschung: Eine bisschen Motown, eine Menge Rhythm & Blues, vernuschelte Liebeslyrik, fette Bläsersätze, Schmacht-Streicher, girrende Background-Sängerinnen, viele Elektronik und so weiter.“ Na bitte!

Beak is een Engelse band die dwarse, wat filmische muziek maakt met sterke invloeden van Krautrock.

Tot nu toe maakte de groep vanaf 2009 vier titelloze albums en één soundtrack.

Beak’s eerste album kwam volgens twee strikte afspraken tot stand.

Lees het verhaal van Beak, een band die houdt van het geluid van de jaren zestig, zeventig en tachtig en van vervormde elektronica.

De Engelse muzikant John Mayall hield van de blues en had wel een idee hoe hij die moest uitvoeren.

In John Mayalls band, Bluesbreakers, speelden gitaristen die in andere bands wereldwijd populair werden: Eric Clapton (Cream), Peter Green (Fleetwood Mac) en Mick Taylor (Rolling Stones).

John Mayalls eerste album is meteen een live-album; de studio stond naast de zaal waarin hij optrad en kabels waren zo gelegd.

Lees het verhaal van John Mayall, de man wiens band meer een station leek, maar ondanks dat wel zijn muziekspoor bleef volgen.