4
november 2016
officiële release - 107
2016 cd-versie
disc 1
Uncle Meat - original 1969
vinyl mix
1. Uncle Meat: Main Title
Theme
2. The Voice Of Cheese
3. Nine Types Of
Industrial Pollution
4. Zolar Czackl
5. Dog Breath, In The
Year Of The Plague
6. The legend Of The
Golden Arches
7. Louie Louie (At the
Royal Albert Hall in London)
8. The Dog Breath
Variations
9. Sleeping In A Jar
10. Our Bizarre
Relationship
11. The Uncle Meat
Variations
12. Electric Aunt Jemima
13. Prelude To King Kong
14. God Bless America (Live
at the Whisky A Go Go)
15. A Pound For A Brown On
The Bus
16. Ian Underwood Whips It
Out (Live on stage in Copenhagen)
17. Mr. Green Genes
18. We Can Shoot You
19. If We'd All Been Living
In California...
20. The Air
21. Project X
22. Cruising For Burgers
23. King Kong (as played by
the Mothers in a studio)
24. King Kong (it's
magnificence as interpreted by Dom DeWild)
25. King Kong (as Motorhead
explains it)
26. King Kong (the Gardner
Varieties)
27. King Kong (as played by
3 deranged Good Humor Trucks)
28. King Kong (live on a
flat bed diesel in the middle of a race track at a
Miami Pop Festival...the Underwood ramifications)
disc 2
Uncle Meat - original
sequence
part one
1. Dog Breath, In The
Year Of The Plague
2. The Legend Of The
Golden Arches
3. The Voice Of Cheese
4. Whiskey Wah
5. Nine Types Of
Industrial Pollution
6. Louie Louie (Live at
the Royal Albert Hall in London)
7. The Dog Breath
Variations
8. Shoot You Percussion
Item
part two
9. The Whip
10. The Uncle Meat
Variations
11. King Kong
part three
12. Project X Minus .5
13. A Pound For A Brown On
The Bus
14. Electric Aunt Jemima
15. Prelude To King Kong
16. God Bless America (Live
at the Whiskey A Go Go)
17. Sleeping In A Jar
18. Cops & Buns
19. Zolar Czakl
disc 4
part four
1. We Can Not Shoot You
2. Mr. Green Genes
3. PooYeahrg
4. Uncle Meat: Main Title
Theme
5. Our Bizarre
Relationship
6. Later We Can Shoot You
7. If We'd All Been
Living In California...
8. 'Ere Ian Whips It/JCB
Spits It/Motorhead Rips it
9. The Air
10. Project X .5
11. Cruising For Burgers
from the vault:
12. A Bunch Of Stuff
13. Dog Breath (Single
Version - Stereo)
14. Tango
15. The String Quarte
16. Electric Aunt Jemima
(Mix Outtake)
17. Exercise 4 Variant
18. Zolar Czackl (Mix
Outtake)
19. More Beer!
20. Green Genes Snoop
21. Mr. Green Genes (Mix
Outtake)
22. Echo Pie
23. 1/4 Tone Unit
24. Sakuji s March
25. No. 4
26. Prelude To King Kong
(Extended Version)
27. Blood Unit
28. My Guitar (Proto I-
Excerpt)
29. Nine Types Of
Industrial Pollution (Guitar Track, Normal Speed)
30. Uncle Meat (Live at
Columbia University 1969)
31. Dog Breath
(Instrumental)
32. The Dog Breath
Variations (Mix Outtake)
------------------------------------------------------------
Frank Zappa:
Guitar, Vocals [Low Grade], Percussion
Ray Collins: Vocals
[Swell]
Ian Underwood: Organ
[Electric], Piano, Harpsichord, Celesta, Flute,
Clarinet, Alto Saxophone, Baritone Saxophone,
Copyist, Musical Assistance [Special Assistance],
Other [Industrial Relations, Teen Appeal]
Bunk (Sweatpants)
Gardner: Piccolo Flute, Flute, Clarinet,
Bass Clarinet, Soprano Saxophone, Alto Saxophone,
Tenor Saxophone, Bassoon
Roy Estrada:
Electric Bass, Other [Cheeseburgers], Vocals
[Pachuco Falsetto]
Don (Dom De Wild)
Preston: Electric Piano, Other [Tarot
Cards, Brown Rice]
Euclid James
(Motorhead/Motorishi) Sherwood: Tenor
Saxophone, Tambourine, Choreography, Other [Pop
Star, Obstinance, Equipment Setter-Upper]
Billy (The Oozer)
Mundi: Drums [On Some Pieces]
Jimmy Carl Black: Drums,
Other [Droll Humor, Poverty]
Artie (With The
Green Mustache) Tripp: Drums, Timpani,
Vibraphone, Marimba, Xylophone, Wood Block, Bells,
Chimes [Small], Other [Cheerful Outlook, Specific
Enquires
Ruth Komanoff:
Marimba, Vibraphone, percussion
Nelcy Walker:
soprano voice
Dick Kunc: voice
Pamela Zarubica: voice
(Suzy Creamcheese)
Lowell George:
guitar
Buzz Gardner: trumpet
All Night John
(Kilgore): voice
Patrolman LaFamine:
voice
------------------------------------------------------------
Anniversary FZ
Project/Object Audio Documentaries #5
|
Meat Light is het
vijfde deel in de reeks ‘project//object Audio
Documentaries’ De toevoeging ‘anniversary’ hebben ze
wijselijk weggelaten, want de jaren vlieden heen.
De zoon van de moeder aller moeders platen, Meat Light,
komt met de verstopte suggestie van ‘schijn een lichtje op
mij’ verdacht in de buurt van de hitparade. Maar, laten we
eerlijk zijn, minder verdient het product ook niet.
Meat Light- met light in de betekenis van een rode lamp in
de dentale duisternis - was blijkens de bijsluiter en de
historie ooit bedoeld anders in elkaar gestoken te zijn.
Disc 2 en 3 volgens de original fassung (No Commercial
Potential?) met nog enkele bonussen op de koop toe.
Disc 1 is Uncle Meat zoals we het kennen van vroeger, toen
we nog jong waren en dus zonder de film-excerpts en zonder
de toegevoegde tango. Ik vind het heel erg prettig die
‘gouwe oude’ nu weer op één cd-tje te hebben. Vreemd ook
erens weer, want mijn echte Bizarre Records lp had kant 4
achterop kant 1 en drie achterop 2. Dat waren nog eens
tijden. Maar goed, met deze aanwinst zal ik de Uncle Meat
cd versie niet heel vaak meer inschuiven. En dan heb ik
het nog niet gehad over het geluid, want dat is letterlijk
omverwerpend. Nog nooit eerder heb ik Uncle Meat zo helder
en goed gehoord, maar dit is dan ook de 2013 remastering.
Die van 2012 was dezelfde als die van de cd-versie daar
weer voor. Dank dus Chris en ook dank John.
De ‘original sequence’ is nogal afwijkend van het
uiteindelijke product. En het valt me weer op dat heer
Zappa toch altijd heel goed weet te kiezen wat er wel en
niet op moet, maar ook de volgorde, het totale
geluidsspectrumplaatje zeg maar. Dit opmerkend moet ik
voorzichtig zijn, want ik luister al zesenveertig jaar
naar dit album, een van mijn favorieten ook nog eens, en
dan begint ‘nostalgie’ een grote rol te spelen. De nieuwe,
originele volgorde is dan weer deviant voor mijn
geconditioneerde oren en dat troebleert het denken. Dog
Breath wordt bijvoorbeeld nu de openingstrack en die heeft
nogal een bizarre einde. Whiskey Wah is een aardige
toevoeging in een voor de sessie ongekend felle
gitaarsolo. Dat geldt dan meteen ook voor The Whip. Het is
een track die je zo zou kunnen tegenkomen op Weasels
Ripped My Flesh of op Hot Rats. Op de achtergrond horen we
Ian of Bunk met hun saxen op de pedalen in een aan King
Kong reminiscente klank. Hoe dan ook, prachtige track.
Project X is Minus 5 en dan hou je weinig over dan wat
elektronische geluidseffecten. Na wat bekende liedjes kom
je uit bij Cops & Buns, de extended edition zou ik
willen toevoegen, want de track stond in het kort al op
The Lost episodes. Dat was leuker, want korter; “In de
beperking herkent men de meester” zegt een Duitse gezegde
en dat klopt. Zappa heeft dat gezwets gelukkig niet op
Uncle Meat gezet en in het kort op Lost Episodes. Deze
broodjesagent is te lang van stof om onderhoudend te zijn.
Met Zolar Czakl sluiten we deel drie af en gaan we op naar
deel 4 en de bonustracks op cd3. We Can Shoot You is hier
ietsje korter, maar deel twee volgt later. PooYeahrg is
Roy Estrada in huil-actie, zoals we dat van hem kennen;
met terugwerkende kracht niet echt een verrijking. Our
Bizarre Relationship heeft dat dan weer wel met een
toegevoegde zin, dus goed opletten, want Elmer (Valentine)
heeft ondanks zijn bedenkingen The Mothers toch een eerste
kans om te werken gegeven in The Trip. Kijk, dat zei dat
meiske eerder nooit. Deel twee van We Can Shoot You volgt.
Nieuw is ook de stemcollage à la Lumpy Gravy met stemmen
van Ian, Jimmy Carl Black & Motorhead die een oogje
heeft op een prachtige blondine en Ian die nog maar eens
vertelt hoe hij bij The Mothers kwam. Project X.5 is een
puzzelstukje van het project dat later samengegaan is als
Project X. Cruising for Burgers sluit de zaak af. Totaal
andere samenstelling – very strange -dus en daar moet ik
wel aan wennen. Ik kan het niet objectief beoordelen, maar
deze sequentie lijkt me anno nu minder sterk. Maar ja, als
we deze nu in 1969 gekregen hadden en de oude Uncle Meat
nu? Existentiële vragen zijn dat hoor.
Gelukkig hebben we nog zo’n twintig tracks uit de kelder.
De wat slaperige intro is geinig. Dog Breath (single
version) heeft extra saxen en gitaarpartijen op de
achtergrond om het nummer wat dynamischer te maken.
Prachtig. Tango klinkt een beetje als Project IV en het
String Quartet kennen we vooral van allerlei illegale
plaatjes. Het is een uitgebreide, instrumentale versie van
Uncle Meat met veel saxwerk. Uitstekende track. Onze
elektrische tante (een gitaarversterker) klinkt niet heel
veel anders. Exercise 4 Variant klinkt dat wel. Door
duidelijk een gefilterd orgel wordt het een bijna
gesynthetiseerde Uncle Meat. Zolar Czakl is ‘kluged’ by
Zappa. Kluged is Amerikaanse militaire jargon en komt
eigenlijk van het Duitse Klug en dat betekent slim, dus de
track is slimmer gemaakt door FZ in eigen persoon. Dus!
Later, na de release, is het woord op sommige sites
veranderd in ‘kludged’; dat betekent zoiets als: een
onhandige of onelegante oplossing voor een probleem. Tsja…
De sax-problemen komen aan bod bij Mr. Green Genes: ‘we
vinden wel een manier’ roept FZ. Uiteindelijk is het
natuurlijk gelukt. Echo Pie is weer een Green Genes met
gitaaropening, langzamere vocalen en een meer op de
voorgrond geplaatste hobo (speed-up clarinet).
Zappa legt het nog eens geduldig uit aan Jim Black in Echo
Pie: hij is de band blijkt nu en heeft het druk in de
studio, maar de band mag best zonder hem op tournee. Maar
dat kan weer niet want iedereen komt toch voor Zappa.
Aldus The Mothers in 1:08 verklaard. Het maakt veel boeken
overbodig.
1/4 Tone Unit is net als het opgewonden No. 4 een mooi
mini-werkje, zo’n werkje waar het album Uncle Meat rijk
door geworden is. Marimba’s overheersen prachtig in
Sakuji’s March. De extended Prelude to King Kong is
gelukkig later ingekort, want als Zappa inzet met zijn
gitaar gaat het wat mis. Hij heeft dat op tijd ingezien,
dus ging de schaar erin. Blood Unit is ook weer ‘klu(d)ged
door Zappa. Kennen we dit niet ergens van? Genoeg gespeeld
en geknipt, even losgaan op gitaar met ‘My Guitar’, een
voorbereiding op dat latere stuk. Dat Zappa beheerst en
vakkundig de snaren aanslaat is te horen op de op normale
snelheid afgespeelde track voor Nine Types of Industrial
Pollution. Boeiend om te horen hoe hij dat doet en de tien
minuten zijn dan ook snel om. Wat een oase van rust die
track zonder de tweede gitaarpartij, de versnelling en de
kudde percussie, bijna new age. Gevat kondigt Zappa Uncle
Meat aan bij de Columbia University en wat klinkt dat
eigenlijk goed zo. Dan tot slot Dog Breath keer twee; een
keer zonder stem en een keer een mix-outtake. Die
akoestische gitaar maakt toch wel een verschilletje.
Hebben we nu het licht gezien? Ja, want er is veel te
ontdekken, vooral wat er wel en niet gebruikt is en dan
ook weer hoe het gebruikt is en op welke plaats. Kortom:
een documentaire eigenlijk over hoe Uncle Meat zo tot
stand gekomen met het beschikbare materiaal. Mooi om dat
proces nu een beetje te kunnen inzien. Prachtig setje dus,
verplicht zelfs voor iedereen die ‘iets’ met Zappa heeft.
Trouwens de verpakking mag er ook wezen. |
