1 juli 1991
a beat the boots release
1. Dupree's Paradise/It Can't Happen Here
2. Hungry Freaks Daddy
3. You're Probably Wondering Why I'm Here
4. How Could I Be Such a Fool?
5. Ain't Got No Heart
6. I'm Not Satisfied
7. Wowie Zowie
8. Let's Make the Water Turn Black
9. Harry, You're A Beast
10. Oh No
11. More Trouble Every Day
12. Louie Louie
13. Camarillo Brillo
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead
guitar/vocals
Jeff Simmons: guitar/vocals
Napoleon Murphy Brock: sax/vocals
George Duke: keyboards/vocals
Don Preston: keyboards/synthesizer
Walt Fowler: trumpet
Bruce Fowler: trombone
Tom Fowler: bass
Chester Thompson: drums
Ralph Humphrey: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Notre Dame University, South
Bend, Indiana - May 12, 1974
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven
waarbij Zappa een aantal populaire bootlegs
zelf uitbracht. De makers konden daar weinig
tegenin brengen. Nu verdiende Zappa er
bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze
één-opéen over, inclusief ‘artwork’.
|
De originele maker van
‘Unmitigated Audacity’ is beslist een grapjas. In een wat
vrije vertaling komt die titel neer op een
ongekwalificeerde geluidsbewerking. Hij weet drommels goed
waarmee hij bezig is.
De band is die van de Roxy, maar dan vooral de
Elsewhere-variant. Deze show is uit Indiana met Jeff
Simmons én Don Preston nog in de band. Bij de
Roxy-concerten waren die twee alweer elders. Het geluid
is, zeker vergeleken met dat mooie, volle geluid, van de
officiële albums mager, ver weg en opgenomen in de
badkamer. Zo lijkt het tenminste. De band is goed, de
muziek idem, maar heel veel voegt het eigenlijk niet toe
zou je denken. Fout! Nogal Fout zelfs! Deze tournee was
een feesttournee, Zappa, lees The Mothers, bestond tien
jaar en dat mocht gevierd. Deze set opent met een groot
deel van ‘Freak Out’ en dat staat op geen enkele
Roxy-variant (*): ‘It Can’t Happen Here’, ‘Hungry Freaks
Daddy’, ‘You’re Probably Wondering Why I’m Here’, ‘How
Could I Be Such a Fool’, ‘Ain’t Got No Heart’, ‘I’m Not
Satisfied en ‘Wowie Zowie’. Wat werden die mensen op de
Notre Dame University getrakteerd! Die tracks worden stuk
voor stuk opvallend goed uitgevoerd en voorzien van
uitstekend gitaarwerk van Zappa. Door het gebodene neem je
de geluidskwaliteit voor lief. Wat een concert, wowie…
Alle songs blijven overeind en klinken verrassend fris.
Van ‘Freak Out’ stappen we over naar ‘We’re Only in it for
the Money’: ‘Let’s make the Water Turn Black’ en ‘Harry
You’re a Beast’. Prima, maar die missen de ‘drive’ van het
‘Freak Out’-werk. ‘Oh no’ start wat hakkelig, maar dan
gaat die over in ‘Son of Orange County’ (zie/luister ‘Roxy
& Elsewhere) met opnieuw een waanzinnige gitaarsolo.
Net als op het Roxy-album gaan we door naar ‘More Trouble
Every Day’. Deze set sluit af met ‘Louie Louie’ en dank
aan de band. Toegift? is ‘Camarillo Brillo’. En ook die
laatste treffen we niet aan in de Roxy-box of omgeving
daarvan. Die track was een paar maanden eerder uitgebracht
op ‘Over-Nite Sensation’ (1973) en dus best ‘nieuw’. Zappa
sluit af met een aan de Muffin Man verwante solo. Zowie!
Ondanks de waterval aan releases vanuit de Roxy &
Elsewhere biedt ‘Unmitigated Audacity’ nog veel nieuws.
Dit ongekwalificeerde geluid wordt daarom alsnog warm
aanbevolen!
(*)anno 2022 achterhaald door Erie, want daar staan ze in
het echt op
|
