16 juni
1992
a beat the boots release
cd1: Swiss Cheese
1. Intro
2. Peaches En Regalia
3. Tears Began To Fall/She Painted Up Her
Face/Half-A-Dozen Provocative Squats
4. Call Any Vegetable
5. Anyway The Wind Blows
cd: 2 Fire!
1. Magdalena/Dog Breath
2. Sofa
3. A Pound For A Brown (On The Bus)
4. Wonderful Wino/Sharleena/Cruisin' For Burgers
5. King Kong
6. Fire!
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar,
vocals
Mark Volman: vocals
Howard Kaylan: vocals
Jim Pons: bass, vocals
Don Preston: keyboards
Ian Underwood: keyboards
Aynsley Dunbar: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Casino, Montreaux,
Switzerland - December 4, 1971
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven
waarbij Zappa een aantal populaire bootlegs
zelf uitbracht. De makers konden daar weinig
tegenin brengen. Nu verdiende Zappa er
bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze
één-opéen over, inclusief ‘artwork’.
|
Zappa’s concert op 4
december 1971 in Montreux is waarschijnlijk bekender
geworden door Deep Purple dan zijn eigen Mothers. Feit is
dat iemand in de zaal vuurwerk afstak, de zaal geëvacueerd
moest worden en tot de grond toe afbrandde, inclusief alle
apparatuur van The Mothers. Deep Purple, aanwezig met hun
opnamestudio, zag het aan en schreef er een song over:
‘Smoke on the Water’ (Machine Head, 1972). Een deel van de
tekst: “Frank Zappa and the Mothers were at the best place
around. But some stupid with a flare gun burned the place
to the ground. Smoke on the water, a fire in the sky.
Smoke on the water...”
Deze uitgave is verdeeld in twee delen, respectievelijk
‘Swiss Cheese’ (cd1) en ‘Fire!’ (cd2). In de band is
George Duke even afwezig en wordt vervangen door
oudgediende Don Preston. Jeff Simmons is vervangen door
Jim Pons. De opening is er een voor doorzetters. Don
Preston (dat denk ik tenminste) bestookt het argeloze
publiek met helse elektronica, pas na ruime tijd neemt
Zappa het over en zet een mooie solo neer. Daarna volgen
een aantal al vaker gespeelde en gehoorde composities. Ze
worden vlot en zonder al teveel flauwekul uitgevoerd.
‘Call Any Vegetable’ wordt uitgevoerd zoals we kennen van
‘Just Another Band from L. A.’ (1971). De eerste cd is met
37 minuten wat kort en het geluid is wat ‘geknepen’.
‘Fire!’ begint met ‘Magdalena’ en een X-large ‘Sofa’. Op
die sofa kan van alles, maar bijzonder op deze avond is
misschien wel dat in de song gesproken wordt over “sheets
of fire”/”Laken von Feuer”. Ze hadden eens moeten weten.
Na alle verbale uitingen is daar eindelijk een
instrumentaal werk in de vorm van ‘A Pound for a Brown’.
Zappa geeft een prima gitaarsolo en dan gaan we weer over
tot de orde van de dag met een medley: ‘Wonderful
Wino’/’Sharleena’/’Cruisin’for Burgers’. De ‘Wino Man’
gaat vergezeld van een kleine gitaarsolo. De Mothers, lees
vooral Don Preston, zetten ‘King Kong’ in, maar dan gaat
het na één minuut mis. Volman roept: “FIRE! Arthur Brown,
in person.” Zappa: “Well if you'll just calmly go towards
the exit, ladies and gentlemen. Go toward the exit,
calmly. Please. Calmly, calmly towards the exit.” Er is
nog wat Zwitsers dialect te horen en dan is het over. Het
vervolg was een heftige. Met gehuurde apparatuur gaf Zappa
nog een concert in Londen, maar werd daar van het podium
geduwd. Einde van de Vaudeville-band en voor Zappa een
lang herstel in het verschiet. Daarna keerde hij een stuk
serieuzer terug met ‘Waka/Jawaka’ en ‘The Grand
Wazoo’(1972). Maar daarover is in de ‘Beat the
Boots’-reeks niets te vinden.
|
