15
september 1978
officiële release - 24
1978 lp-versie
A1. Greggery Peccary
B1. Let Me Take You To The Beach
B2. Revised Music For Guitar & Low Budget
Orchestra
B3. REDUNZL
1991/1995 cd-versie
1. The Adventures Of Greggery Peccary
2. Revised Music For Guitar And Low-Budget Orchestra
3. Lemme Take You To The Beach
4. RDNZL
2012 cd-versie
1. The Adventures of Greggery Peccary
2. Lemme Take You To The Beach
3. Revised Music For Guitar & Low Budget
Orchestra
4. RDNZL
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar,
vocals, percussion
George Duke: keyboards (1, 3, 4)
Bruce Fowler: trombone (1, 3)
Tom Fowler: bass (1, 3)
Chester Thompson: drums (1, 3, 4)
Davey Moire: vocals (3)
Eddie Jobson: keyboards, yodeling
(3)
Max Bennett: bass (3)
Paul Humphrey: drums (3)
Don Brewer: bongos (3)
James Youman: bass (4)
Ruth Underwood: percussion, synths
(1, 4)
orchestra:
John Berkman: piano (1, 3)
Michael Zearott: piano (1, 3)
Pamela Goldsmith: viola (1, 3)
Murray Adler: violin (1, 3)
Sheldon Sanov: violin (1, 3)
Jerry Kessler: cello (1, 3)
Edward Meares: double bass (1, 3)
Don Waldrop: trombone (1, 3)
Jock Ellis: trombone (1, 3)
Dana Hughes: bass trombone (1, 3)
Earle Dumler: oboe (1, 3)
JoAnn Caldwell McNab: bassoon (1, 3)
Mike Altschul: flute (1, 3)
Graham Young: trumpet (1, 3)
Jay Daversa: trumpet (1, 3)
Malcolm McNab: trumpet (1, 3)
Ray Reed: flute (1, 3)
Victor Morosco: sax (1, 3)
John Rotella: woodwinds (1, 3)
Alan Estes: percussion (1, 3)
Emil Richards: percussion (1, 3)
------------------------------------------------------------
Studio Tan maakt deel uit van de
oorspronkelijk geplande Läther 4lp-box. Voor meer
info hierover kijk bij Läther.
|
Leer en de crisis.
Daarover gaat Studio Tan. Maar daarover gaan ook
Orchestral Favorites, Sleep Dirt en Zappa in New York en
in zekere zin ook Zoot Allures.
Begin 1976 zette Zappa zijn manager en Discreet
zakenpartner Herb Cohen op straat. Iets met geld. Zappa
vroeg Warner Bros, de toenmalige distributeur van zijn
Discreet- label, om een project te mogen doen zonder de
bemoeienis van Cohen. Dat mocht en dat werd Zoot Allures.
Omdat er genoeg materiaal lag had Zappa het idee om alles
dat hij klaar had liggen in een doos te doen; vier albums
maar liefst. De naam: Läther. Hij gaf een basistape aan
Warner ter beoordeling. Maar hij had niet gerekend op een
het draaiwerk van Warner. Plotseling besloten ze dat Cohen
nog wel iets in de melk te brokkelen had en dat Zappa vier
losse albums, geen box, voor Discreet moest leveren in
verband met contractuele verplichtingen. Zappa leverde
daarop alle vier de platen in één keer en dat is uniek in
de historie. Waarschijnlijk had hij zelf nog zeggenschap
over New York, maar daarna trok hij zijn handen er vanaf
of werd hij buiten spel gezet. Wat Warner Met New York
deed is bij de bespreking van Zappa in New York te lezen.
Achter de schermen zocht Zappa contact met Phonogram
Records om Läther als een speciaal project alsnog uit te
brengen en wel op zijn nieuwe ‘Zappa’-label. Maar daar
stak Warner meteen een gerechterlijke stok voor. Warner
bracht het restmateriaal zelf uit op drie lp’s: Studio
Tan, Sleep Dirt en Orchestral Favorites. Alle drie kwamen
ze in een crisisverpakking door Gary Panter en geen enkele
vermelding op de hoes van musici en alle voor ons zo
belangrijke trivialia. Jammer voor ons, maar ook voor
Zappa die het vreselijk vond dat de muziek niet klonk
zoals de bedoeling was.
Na diverse rechtszaken kreeg Zappa de rechten op zijn
eigen werk weer terug en kon het zelf uitbrengen. Ondanks
dat koos hij er alsnog voor de hoezen en losse platen te
laten voor wat ze waren. Waarschijnlijk omdat iedereen ze
inmiddels zo herkende. Datzelfde gold voor wie er op mee
speelden; we kregen slechts marginale informatie en niet
het totaalplaatje. Wel werden kleine veranderingen
aangebracht, zoals de volgorde en de benaming van sommige
tracks. In een vroege editie van Sleep Dirt werd er zelfs
plotseling gezongen in voorheen instrumentale tracks.
Later is dat weer teruggedraaid.
Hoe Läther had kunnen klinken krijgen we in 1996 te horen
als Ryko een drie-cd-set uitbrengt met het ‘originele’
materiaal. De officiële 2012-editie is merkwaardig genoeg
weer anders.
Studio Tan biedt ons in ieder geval het prachtige verhaal
met dito muziek van een zakenzwijn dat de kalender
uitvindt en daarmee iedereen afhankelijk maakt van de
tijd. Een prachtig gegeven. Het lange stuk roept
herinneringen op aan Billy the Mountain. Zappa was heel
goed in dit soort verhalen.
Op de soloplaat van Jean-Luc Ponty, King Kong uit 1970,
stond een mooi werkje: ‘Music for Electric Violin and Low
Budget Orchestra’. In feite keert het stuk in een
modernere jas terug als ‘Revised Music for Guitar and
Low-Budget Orchestra’. Het krijgt een Grand Wazoo-achtige
uitvoering. In 1987 verschijnt het stuk op een
compilatiealbum genaamd ‘The Guitar World According to
Frank Zappa’. Die versie heeft enkele drum-overdubs,
gedaan door Chad Wackerman. Zappa was en bleef altijd
bezig met zijn werk.
Let Me (Lemme) Take You to the Beach was hier nuis een
zeer plaatselijke hit. Prachtig nummer, lijkt een beetje
op het werk uit Ruben & the Jets of de oude surfmuziek
uit Pal-studio. Heerlijk voor warm weer.
REDUNZL of RDNZL (of RNDZL zoals het fout in het
Ryko-boekje stond) is een veelzijdig nummer met
gitaarsolo, percussie en een scala aan muziekstijlen.
Ondanks de crisis was en is Studio Tan een erg geslaagde
plaat. Dat komt dan niet door Warner, maar gewoon door
Zappa die al die prachtige muziek al had klaarliggen.
er een box van de groep met Mark & Howie/Flo &
Eddie/The Vaudeville Band gaan we bijna richting Beat the
Boots. Daar is de meerderheid ook van deze band. Vragen
heb ik massa's. Die stukken met John & Yoko staan toch
ook al op 'Playground Psychotics'? Niet bepaald een
hoogtepunt in de muziekhistorie toch? Op diezelfde cd
staat ook al werk op uit de Rainbow, Londen; het concert
waar Zappa van het podium geduwd werd. We gaan dus aardig
wat dubbelen. Maar dan wel met nieuwe mensen aan den
knoppen, inclusief een heel bijzondere, Eddie Kramer. De
man die we kennen van de albums van Jimi Hendrix. Ach,
Zappa had Hendrix' gitaar ook al, dus.
|
