11 mei
1981
officiële release - 31 / 32 / 33
1981 lp-versies / box-versie
Shut Up 'N Play Yer Guitar
A1. Five-Five-Five
A2. Hog Heaven
A3. Shut Up 'N Play Yer Guitar
A4. While You Were Out
B1. Treacherous Cretins
B2. Heavy Duty Judy
B3. Soup 'N Old Clothes
Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
A1. Variations On The Carlos Santana Secret Chord
Progression
A2. Gee, I Like Your Pants
A3. Canarsie
A4. Ship Ahoy
B1. The Deathless Horsie
B2. Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
B3. Pink Napkins
Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer
Guitar
A1. Beat It With Your Fist
A2. Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
A3. Pinocchio's Furniture
A4. Why Can't Johnny Read
B1. Stucco Homes
B2. Canard Du Jour
2012 cd-versie
disc 1
Shut Up 'N Play Yer Guitar
1. Five-Five-Five
2. Hog Heaven
3. Shut Up 'N Play Your Guitar
4. While You Were Out
5. Treacherous Cretins
6. Heavy Duty Judy
7. Soup 'n Old Clothes
Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
8. Variations On The Carlos Santana Secret Chord
Progression
9. Gee, I Like Your Pants 2:30
10. Canarsie
11. Ship Ahoy
disc 2
1. The Deathless Horsie
2. Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
3. Pink Napkins
Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
4. Beat It With Your Fist
5. Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
6. Pinocchio's Furniture
7. Why Johnny Can't Read
8. Stucco Homes
9. Canard Du Jour
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead guitar
on all tracks, except 2-9: bouzouki
Ike Willis: rhythm guitar (1-1,
1-2, 1-3, 1-5, 1-6, 1-7, 1-8, 1-9, 2-1, 2-2, 2-4,
2-5, 2-6, 2-7)
Ray White: rhythm guitar (1-2,
1-6, 1-7, 1-8, 2-3, 2-4, 2-6)
Steve Vai: rhythm guitar (1-2,
1-6, 1-7, 1-8, 2-4, 2-6)
Warren Cucurullo: rhythm guitar
(1-1, 1-3, 1-4, 1-9, 2-1, 2-2, 2-5, 2-7, 2-8),
electric sitar (1-5, 1-10)
Denny Walley: rhythm guitar (1-1,
1-3, 1-5, 1-9, 2-1, 2-2, 2-5, 2-7)
Tommy Mars: keyboards (1-1, 1-2,
1-3, 1-5, 1-6, 1-7, 1-8, 1-9, 2-1, 2-2, 2-4, 2-5,
2-6, 2-7)
Peter Wolf: keyboards (1-1, 1-2,
1-3, 1-5, 1-9, 2-1, 2-2, 2-5, 2-7)
Bob Harris: keyboards (1-2, 1-6,
1-7, 1-8, 2-4, 2-6,
Ed Mann: percussion (1-1, 1-3, 1-5,
1-9, 2-1, 2-2, 2-5, 2-7,
Arthur Barrow: bass (all, except:
1-4, 1-10, 1-11, 2-3, 2-8, 2-9)
Vinnie Colaiuta: drums (all,
except: 1-11, 2-3, 2-9)
Eddie Jobson: keyboards (2-3)
Patrick O'Hearn: bass (1-10, 2-3)
Roy Estrada: bass (1-11)
Terry Bozzio: drums (1-11, 2-3)
André Lewis: keyboards (1-11
Jean-Luc Ponty: baritone violin
(2-9)
|
Zappa, gitaar. Het
spreekt bijna vanzelf, het staat op elke plaat van hem of
the Mothers. Wij - de fans - vonden hem een goede
gitarist, al vanaf Freak Out. Door de jaren heen volgden
we zijn soli, groeiden en leefden mee met elke
gitaristische uitspatting. Dat waren er veel!
Toch vond Zappa zelf dat hij wat meer op de kaart kon
staan als het ging om zijn kwaliteiten als gitarist, maar
dan dus voor derden. In eerste instantie bracht hij daarom
in Amerika een plaat uit met alleen gitaarsolo's: Shut Up
'n Play Yer Guitar. De solo's waren uit de, meestal,
liveopnamen gesneden en achter elkaar gemonteerd, soms
voorzien van enige korte tussenwerpsels die nog over waren
van zijn Läther-box-plan. Het bleek een enorm succes en al
snel volgde in Amerikaanse traditie: Shut Up 'n Play Yer
Guitar Some More en Return of the Son of Shut Up 'n Play
Yer Guitar.
De elpees hadden identieke hoezen, alleen verschillend
getint. De fans in Europa wilden ook wel genieten van dit
trio en gelukkig bleek de Nederlandse(!) maatschappij CBS
het geheel uit te brengen in een 3lp-box, met de originele
buitenhoezen nu als binnenhoezen en daarbij een mooi
boekwerkje met een extra tekst geschreven door John
Swenson van Guitar Magazine. Opnieuw een groot succes en
een onverwachte boemerang-actie, want nu moesten de fans
in Amerika de doos ook hebben! Zo gaat dat in muziekland.
Inmiddels hebben/hadden we een 3cd-versie die de originele
verpakking aardig benaderd, jammer alleen dat de
referentie-versie uit 2012 het dooske aan de kant schuift
ten gunste van een plastic bakje.
De meeste solo's komen uit 1979/1980 en veel daarvan weer
uit London. Dat heeft te maken met het simpele feit dat
daar meestal een mobiele studio beschikbaar was en op
andere plaatsen niet.
De stukken in de doos laten een veelzijdige Zappa horen.
Indertijd riepen de leken dat één persoon niet zo
veelzijdig kon zijn. Wij wisten allang beter. All Music's
(de website) recensent Sean Westergaard schreef
bemoedigend over deze box: "Frank Zappa was one of the
finest and most underappreciated guitarists around." Ha!
Om alles achter elkaar te draaien is wat veel, gedoseerd
is het uitstekend te doen. Ship Ahoy was/is een van de
meest opmerkelijke solo's, net als Pink Napkins en Stucco
Homes (een Zappa-alias). Wellicht de meest opmerkelijke:
Canard du Jour waar Zappa bouzouki speelt en Jean-Luc
Ponty zijn baritonviool. Het is een beetje gek stuk. Van
mij hadden wel meer van dit soort rariteiten op de platen
mogen staan, Zappa soleert immers al vanaf begin jaren
zestig. In die zin is deze box met vooral recent werk, wat
'scheef' te noemen. Aan de andere kant kreeg hij juist
naar aanleiding van deze set meer aandacht en lof. Missie
geslaagd dus. Zelfs zo dat later nog een dubbel-cd
verscheen"Guitar" en nog weer later (veel later - veel te
laat ook) "Trance Fusion".
Zappa was een onnavolgbare gitarist. Zijn improviserende
solo stijl is uniek te noemen. Van veel gitaristen
ontvangt hij daarom ook veel lof en wij doen gewoon mee:
Zappa? Gitaar!
|
