16 juni 1992
a beat the boots release
1. Feet Light Up
2. Bacon Fat
3. A Pound For A Brown On The Bus
4. Sleeping In A Jar
5. The Wild Man Fischer Story
6. I'm The Meany
7. Valarie
8. King Kong
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead
guitar/vocal
Lowell George: guitar/vocal
Roy Estrada: bass/vocal
Don Preston: keyboards/electronics
Buzz Gardner: trumpet
Bunk Gardner: tenor sax
Motorhead Sherwood: baritone
sax
Jimmy Carl Black: drums
Arthur Dyer Tripp III: drums
Larry "Wild Man" Fischer: guest
vocals
------------------------------------------------------------
Recorded at California State University,
Fullerton, CA - November 8, 1968
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven
waarbij Zappa een aantal populaire bootlegs
zelf uitbracht. De makers konden daar weinig
tegenin brengen. Nu verdiende Zappa er
bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze
één-opéen over, inclusief ‘artwork’.
|
Onze man uit de hemel
staat in zijn lange jas naast zijn vrouw Gail bij een
industrieterrein lijkt het. Het is een stadion weten we
uit een breder perspectief. We zitten qua band in 1969 in
een wat vreemde bezetting met gitarist Lowel George, die
uit de beginperiode, Freak Out, en zonder Ian Underwood,
want die is ziek. Dat Wild Man Fisher hier ergens te gast
is, is op zich niet vreemd. Zappa maakte een, wat
problematisch, album met heer Fisher: ‘An Evening with
Wild Man Fisher’ (april, 1969). Zappa ‘vond’ Fisher ergens
langs de straat al zingend/declamerend en dacht dat het
wel interessant was een album met hem uit te brengen. De
meningen daarover verschillen nog tot vandaag de dag.
Vanwege enige ‘promotie’ draafde Fisher af en toe op bij
concerten, totdat hij mot kreeg met Zappa. Daarna was het
over.
Zappa wil een goed geluid en vraagt de mensen die direct
voor de speakers staan daar weg te gaan. Een voorbode. Het
concert in Fullerton, een veel gebootlegd concert, begint
met ‘Bacon Fat’. Dat nummer zouden we in officiële setting
pas gaan horen op ‘Broadway the Hard Way’ (1988). Maar uit
vele bootlegs weten we dat hij het werk vaak speelde.
Vervolgens krijgen we een flinke portie ‘Uncle Meat’ met
‘A Pound for a Brown on the Bus’, ‘Sleeping in a Jar’ en
‘King Kong’. Zappa kondigt de eerste zo aan: “Okay this is
one of those songs that is bound to sound funny without
the alto sax but what the heck. This is a tune from our eh
new album which is gonna be out in a couple of weeks
called 'Uncle Meat' it's an album of the music of the
Mothers movie of the same name. And the name of this piece
is 'the string quartet'. String quartet. Ready?” Maar dat
‘String Quartet’ kreeg uiteindelijk een nieuwe naam. Het
is instrumentaal werk met tenorsax- (Gardner) en
gitaarsolo (Zappa). Het nummer stopt abrupt. Heerlijk zo’n
bootleg en wordt dan met een versnellende tape weer
gestart. Roy Estrada gaat los en dan zitten we al in de
volgende track met opnieuw een lange gitaarsolo. Zo’n
heerlijke solo uit deze tijd met wah-wah-pedaal. Zappa
laat dan al horen een uitstekend gitarist te zijn. Ik moet
eerlijk bekennen dat dit soort vroege solo’s bij mij
favoriet zijn, al speelde hij in latere jaren
waarschijnlijk betere. In het intermezzo treedt Fisher op.
Gelukkig duurt het niet al te lang…, maar hij krijgt wel
ruim applaus. The Mothers of Invention beginnen met
Valarie, maar pas na een hilarisch, verbaal intro van
Zappa. De rest van de cd, 31 minuten, bestaat uit ‘King
Kong’. De intro van dit nummer, de preambule, is
vergelijkbaar met die op ‘Tis the Season to be Jelly’.
Deze ‘King Kong’ bestaat vooral uit gitaarsolo’s, met
tussendoor een sax- (Gardner) en een pianosolo (Preston).
Door zo’n lange ‘King Kong’ kom je wel een beetje in
‘nirvana’. Al met al en ondanks de soms wat matige
geluidskwaliteit en wat plotselinge starts en stops is
deze cd een mooi aanvulling op de reguliere collectie.
|
