13 mei 1968
officiële release - 3 *
1967 niet
uitgebrachte Capitol-versie
Program one: Tableaux
A I. Sink Trap
A II. Gum Joy
A III. Up and Down
A IV. Local Butcher
Program two: Tableaux
B V. Gypsy Airs
B VI. Hunchy Punchy
B VII. Foamy Soaky
B VIII. Let's Eat Out
B IX. Teenage Grand
Finale
1968 lp-versie
A1. Lumpy Gravy - part
one
B1. Lumpy Gravy - part
two
1995 Ryko cd -
version:
Lumpy Gravy - part one
1. The Way I See It,
Barry
2. Duodenum
3. Oh No
4. Bit Of Nostalgia
5. It's From Kansas
6. Bored Out 90 Over
7. Almost Chinese
8. Switching Girls
9. Oh No Again
10. At the Gas Station
11. Another Pickup
12. I Don't Know If I Can
Go Through This Again
Lumpy Gravy - part two
1. Very Distraughtening
2. White Ugliness
3. Amen
4. Just One More Time
5. A Vicious Circle
6. King Kong
7. Drums Are Too Noisy
8. Kangaroos
9. Envelops the Bath
Tub
10. Take Your Clothes Off
2012 cd-versie
1. Lumpy Gravy - part one
2. Lumpy Gravy - part two
------------------------------------------------------------
The Abnuceals Emuukha
Electric Symphony Orchestra & Chorus
Frank Zappa:
composer, conductor
Sid Sharp: conductor
Paul Smith: piano,
celeste, harpsichord
Mike Lang: piano,
celeste, harpsichord
Lincoln Mayorga: piano,
celeste, harpsichord
Pete Jolly: piano,
celeste, harpsichord
John Guerin: drums
Frank Capp: drums
Shelly Manne: drums
Emil Richards: percussion
Gene Estes: percussion
Alan Estes: percussion
Victor Feldman:
percussion
Kenneth Watson:
percussion
Thomas Poole: percussion
Ted Nash: woodwinds
Jules Jacob: woodwinds
John Rotella: wodwinds
Bunk Gardner: woodwinds
Don Christlieb: woodwinds
Gene Cipriano: woodwinds
Arthur Maebe: french horn
Vincent DeRosa: french
horn
Richard Perissi: french
horn
Arthur Briegleb: french
horn
David Duke: french horn
George Price: french horn
Jimmy Zito: trumpet
Kenneth Shroyer: trombone
Lew McCreary: trombone
Jim Helms: guitar
Tommy Tedesco: guitar
Tony Rizzi: guitar
Al Viola: guitar
Dennis Budimir: guitar
Bob West: bass
John Balkin: bass
Jimmy Bond: bass
Lyle Ritz: bass
Chuck Berghofer: bass
Arnold Belnick: strings
Harold Bemko: strings
Joseph DiFiore: strings
Jesse Ehrlich: strings
James Getzoff: strings
Philip Goldberg: strings
Harry Hyams: strings
Ray Kelly: strings
Jerome Kessler: strings
Alexander Koltun: strings
Bernard Kundell: strings
William Kurasch: strings
Leonard Malarsky: strings
Jerome Reisler: strings
Joseph Saxon: strings
Ralph Schaeffer: strings
Leonard Selic: strings
Tibor Zelig: strings
CHORUS:
Louie the Turkey, Ronnie
Williams, Dick Barber, Roy Estrada, Spider,
Motorhead, JK & Tony, Maxine, Gilly, Becky,
Maxine, All Nite John & the other John, Cal,
Pumpkin (=Gail), Larry Fanoga, Monica, Eric
Clapton & Charlotte, Jimmy Carl Black, Sammy,
Harold, Charlie, Bruce and the rest of the guys
from Atlanta.
------------------------------------------------------------
Is this Phase 2 of
We're Only in it for the Money?
------------------------------------------------------------
*
Officiële release nummer 3. In werkelijkheid is
We're Only in it for the Money (#4) een paar
maanden eerder uitgebracht dan Lumpy Gravy.
|
Zappa begon met Lumpy
Gravy eigenlijk meteen na Freak Out. Capitol A&R-man
Nick Venet zag een soloproject met Zappa wel zitten. Hij
dacht dat als Zappa een instrumentaal album zou opnemen en
alleen als componist of dirigent zou werken zijn huidige
platenmaatschappij daar geen bezwaar tegen zou hebben.
Zappa vertrok naar New York. In december 1966 startten de
opnames in Capitol's Recording Studios LA, gevolgd door
een sessie in Apostolic Studio, New York in februari 1967.
Geen band, maar een vijftigtal muzikanten onder de naam
Abnuceals Emuukha Electric Symphony Orchestra &
Chorus. Capitol's plan was de plaat in augustus uit te
brengen. Een platennummer werd aangevraagd en de hoes
ontworpen. Op dat punt dreigde MGM, Zappa's toenmalige
maatschappij met de rechter. Resultaat: Capitol leverde
een kopie van de eindtape aan MGM, zodat die de opnamen
later op het eigen Verve-label kon uitbrengen. Alleen...
de tape die MGM ontving was van slechte kwaliteit en men
kon er dus niets mee. Het enige dat restte was een
testpersing met daarop een mogelijke single:
SinkTrap/Gypsy Airs.
Zappa kon en wilde dit werk op deze manier niet
uitbrengen, maar de soloplaat lag hem na aan het hart. Het
was immers een prima kans om de muziek te laten horen die
hij altijd al had willen maken: muziek met een orkest. In
elf dagen tijd verbouwde hij de originele opnamen door
stukken weg te halen, nieuwe toe te voegen, rockstukken
erbij (dan nog niet bekende thema's van Oh No, King Kong
en Take Your Clothes Of When You Dance) en 'vreemde'
gesprekken met Mothers en vrienden op te nemen in een
vleugel met daaroverheen een doek. Door dat doek ontstond
in de klankkast een aparte geluidsresonantie. Daarnaast
vroeg hij andere musici klassieke/jazzy stukken te spelen.
Dat gebeurde onder leiding van Sid Sharpe. Alle 'blokken'
- zo noemde Zappa de verschillende elementen - werden
aangevuld met stukken uit Zappa's Studio-Z periode.
Zappa had nog eens negen maanden nodig om tot een goed
eindresultaat te komen. Lumpy Gravy werd niet echt
gewaardeerd op het moment dat de plaat uitkwam, maar
kenners en de echte Zappanaten weten wel beter.
Middels denkwolkjes werden Lumpy Gravy en We're Only in it
for the Money aan elkaar gekoppeld, phase 1 - phase 2. ja,
op Money staan weer stukken, restjes, van Lumpy Gravy.
Money heeft ook de collage-achtige stijl van Lumpy.
De oude bekende Lumpy Gravy ken ik als elpee nog met het
erg foute opschrift op de voorkant: Francis Vincent Zappa.
Zappa dacht dat hij zo genoemd was door zijn vader en hij
vond dat vreselijk. Later bleek dat niet zo te zijn en is
het van alle toekomstige hoezen verwijderd. Grijsgedraaid
heb ik die plaat. Later kregen stukjes echte namen of
werden herkend en nog later zelfs herleid tot
pre-Mothers/Zappa muziek (surf).
De gesprekken vonden dus plaats in een vleugel met een
zandzak op de pedalen voor de vibraties van de snaren. Dat
was in feite zo bizar dat pas met de technieken uit de
jaren '90 elementen daarvan verwerkt konden worden in
Civilization Phaze III. De gesprekken op Lumpy Gravy gaan
over werken, benzinestations, Zappa's theorie over de Big
Note (alles in dit universum is muziek, immers een grote
noot die vibreert geeft trillingen en dat is ook muziek -
een John Cage invloed...).
Op de binnenhoes in echte Cal Schenkel-collagestijl zien
we Schenkel zelf met een arm om een etalagepop en Sid
Sharp in dirigeerpose. Tussendoor gemonteerd een negatief
beeld van Roy Estrada om nog eens extra de link naar We're
Only in it for the Money te benadrukken. De titel schijnt
te maken te hebben met een reclame voor instant-saus van:
Aloma Linda Gravy Quick, en als je dan niet goed roert
krijg je klontjes.
Lumpy Gravy is niet alleen Zappa's faviriete album ooit,
het is tevens 'basic Zappa' en daarmee verplicht voor
iedereen die iets meer met diens muziek wil.
p.s.
April 2018 - Record Store Day - bood de fans van Lumpy
Gravy een kleine verrassing. De Capitol-versie, de ooit
bedoelde allereerste, echte versie van Lumpy Gravy wordt
in beperkte oplage uitgebracht op vinyl met daaromheen de
authentieke hoes. Smullen dus. Zelfs als je geen pick-up
hebt is het een kleinood, collector's item of wat dan ook.
Voor de minder nostalgisch ingestelden: die muziek is ook
te vinden op de 3cd-set Lumpy/Money.
|
