21
december 2005
officiële release - 75
2005 / 2017 cd-versie
1. Mormon Xmas Dance Report
2. Prelude To "The Purse"
3. Mr. Clean (Alternate Mix)
4. Why Don'tcha Do Me Right?
5. The Muthers/Power Trio
6. The Purse
7. The Moon Will Never Be The Same
8. GTR Trio
9. Suckit Rockit
10. Mousie's First Xmas
11. The Uncle Frankie Show
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitars,
drums, voice, vocals, d.j.
Kay Sherman: voice
Ray Collins: voice
Floyd: vocals
Les Papp: drums
Paul Woods: bass
Bobby Saldana: bass
Al Surratt: voice
Mr. Clean: vocals
Paul Buff: electric piano, bass
------------------------------------------------------------
1: Ontario, CA, December, c. 1962
2: probably Ontario, CA, c. 1962
3: Pal Studio, Cucamonga, CA, c. August, 1963.
Alternate mono mix of the single released in 1964
4: Pal Studio, Cucamonga, CA, c. 1963
5: The Saints 'N Sinners, Ontario, CA, c. 1964
6: probably Ontario, CA, c. 1962
8: Studio Z, Cucamonga, CA, March 25, 1965
9: probably Ontario, CA, c. 1962
11: Studio Z, Cucamonga, CA, c. late 1964. Part of a
series recorded for air on KSPC, Pomona College,
Claremont, CA.
------------------------------------------------------------
Joe's XMasage is uitgebracht op Zappa's
verjaardag.
|
Joe's Xmasage is de
derde in de serie VAULTernative Records met opgravingen
door Joe Travers. We gaan met deze set ver terug tot begin
jaren zestig. Denk hierbij aan PAL Studio met Paul Buff en
consorten, maar ook aan Studio Z. De muziek die er gemaakt
wordt zit een beetje in de geest van de tijd en is nog
lang niet zo geavanceerd.
Mr. Clean en Why Dont'cha Do Me Right
kennen we al van andere cd's. Dit zijn prima, andere,
monoversies. Verdere muziek wordt verzorgd door The
Muthers, het Power Trio, bestaande uit Zappa, Les Papp en
Paul Woods. Prettig werk. Geldt ook voor het GTR-trio,
bestaande uit Zappa, Woods en Bobby Saldana. Ze worden
vergeleken met The Cream, dat andere power-trio, maar dat
vind ik wat ver gaan, zeker in het stadium waarin deze
bands zich bevinden.
Varèse's invloed is aanwezig op twee
ministukjes: The Moon Will Never Be The Same en Mousie's
First XMas (samen 2 minuten). Het totale aanbod muziek
beslaat ongeveer de helft van de cd.
Gail’s humor is duidelijk de mijne
niet. Luister eens naar ‘The Purse’ een stuk dat bijna 14
minuten (!) geklets is. Het laat haar over de grond rollen
van het lachen. Ik heb zelfs nog niet één keer hoeven
glimlachen. Joe ontbrak het ook aan humor en had haar
verzocht dit nummer maar niet op de cd te zetten, maar ja,
iets met nostalgie waarschijnlijk.
De massage voor onze oren biedt nog
meer: een interview van Gail met FZ over een Mormoons
kerstfeest (wat een kinderlijk stemmetje heeft die Gail
eigenlijk). Dit stukje is redelijk leuk.
Het enige stuk dat redelijk grappig
is, is ‘The Uncle Frankie Show’ (12 minuten) waarin een
jonge Zappa een heuse radiovoorstelling weggeeft, met vele
varianten op zijn plan voor een heuse rock &
roll-opera getiteld: ’I Was a Teenage Maltshop.’ Dat waren
nog eens tijden.
De uitleg in het cd-boekje is mager.
Dat geldt voor uitvoerenden, jaartallen; dat soort dingen
die ik eigenlijk wel wil weten. De kerstlink snap ik niet
helemaal, of komt het alleen al door Mousie en Mormon?
Maar dan nog, ik associeer kerst niet echt met Zappa, ik
zie hem al gezellig onder de kerstboom zitten met zijn
familie in een berg pakjes.
Joe's Xmasage is een wat ambivalente;
interessant voor geschiedkundigen en archeologen, iets
minder voor muzieklui. Maar dan wel weer geschikt voor de
Zappa-die-hard-fans.
|
