2
oktober 2020
officiële release - 117 / 118 (de highlights cd)
2020 box-versie
disc 1: 10/31/81 – 8pm Show 1
1. Chunga’s Revenge
2. “The Finest Night Of The Year”
3. You Are What You Is – Take 1
4. You Are What You Is – Take 2
5. Mudd Club
6. The Meek Shall Inherit Nothing
7. Dumb All Over
8. Heavenly Bank Account
9. Suicide Chump
10. Jumbo Go Away
11. Envelopes
12. Drowning Witch
13. What’s New In Baltimore?
14. Moggio
15. We’re Turning Again
16. Alien Orific
disc 2: 10/31/81 – 8pm Show 1 – cont’d
1. Teen-age Prostitute
2. Flakes
3. Broken Hearts Are For Assholes
4. The Blue Light
5. Tinsel Town Rebellion
6. Yo Mama
7. Bobby Brown Goes Down
8. City Of Tiny Lites
9. “We’re Not Gonna Stand For It!”
10. Strictly Genteel
11. Dancin’ Fool
12. Whipping Post
disc 3: 10/31/81 – 12am Show 2
1. Black Napkins
2. “A Historical Event”
3. Montana
4. Easy Meat
5. Society Pages
6. I’m A Beautiful Guy
7. Beauty Knows No Pain
8. Charlie’s Enormous Mouth
9. Fine Girl
10. Teen-age Wind
11. Harder Than Your Husband
12. Bamboozled By Love
13. Sinister Footwear II
14. Stevie’s Spanking
15. Commercial Break
disc 4: 10/31/81 – 12am Show 2 – cont’d
1. Cocaine Decisions
2. Nig Biz
3. Doreen
4. Goblin Girl
5. The Black Page #2
6. Tryin’ To Grow A Chin
7. Strictly Genteel
8. The Torture Never Stops
9. “The Real Show Keeps Going”
10. Joe’s Garage
11. Why Does It Hurt When I Pee?
12. The Illinois Enema Bandit
13. “The Halloween Tradition”
14. King Kong
15. Auld Lang Syne
disc 5: 11/01/81
1. Zoot Allures
2. “The Last Of Our Halloween Shows”
3. I’m The Slime
4. Pound For A Brown
5. Dave & Al
6. Cosmik Debris
7. Montana
8. Easy Meat
9. Dumb All Over
10. Heavenly Bank Account
11. Suicide Chump
12. Jumbo Go Away
13. Envelopes
14. Drowning Witch
disc6: 11/01/81 – cont’d
1. What’s New In Baltimore?
2. Moggio
3. We’re Turning Again
4. Alien Orifice
5. Teen-age Prostitute
6. Sinister Footwear II
7. Stevie’s Spanking
8. Cocaine Decisions
9. Nig Biz
10. Goblin Girl
11. The Black Page #2
12. Whipping Post
13. Broken Hearts Are For Assholes
14. The Torture Never Stops
Halloween 81 Highlights
2012 cd-versie
1. Chunga’s Revenge
(Live at the Palladium – 10/31/81 – Show 1)
2. “The Finest Night Of The Year” (Live at the
Palladium – 10/31/81 – Show 1)
3. I’m The Slime (Live at the Palladium – 11/1/81)
4. Montana (Live at the Palladium – 10/31/81 – Show
2)
5. Easy Meat (Live at the Palladium – 11/1/81)
6. Joe’s Garage (Live at the Palladium – 10/31/81 –
Show 2)
7. Why Does It Hurt When I Pee? (Live at the
Palladium – 10/31/81 – Show 2)
8. Sinister Footwear II (Live at the Palladium –
10/31/81 – Show 2)
9. Stevie’s Spanking (Live at the Palladium –
11/1/81)
10. Goblin Girl (Live at the Palladium – 11/1/81)
11. The Black Page #2 (Live at the Palladium –
11/1/81)
12. Strictly Genteel (Live at the Palladium – 11/1/81)
– Exclusive Bonus Track
13. Whipping Post (Live at the Palladium – 11/1/81)
14. The Torture Never Stops (Live at the Palladium –
10/31/81 – Show 2)
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar, vocals
Robert Martin: keyboards, saxes,
vocals
Tommy Mars: keyboards, vocals
Steve Vai: guitar, vocals
Ray White Kaylan: guitar, vocals
Scott Thunes: bass, vocals
Chad Wackerman: drums
Ed Mann: percussion
------------------------------------------------------------
Recorded live at The Palladium, october 30 & 31
and november 1, 1981 |
"Oh no here comes that
screaming sound again..." Weer zo'n box met dingen die je
niet zou willen hebben. Ik denk eigenlijk dat we de
highlights van al deze shows al wel hebben met Zappa sr.
als curator aan het roer. Blijkbaar is deze serie zo
succesvol dat er nog een exemplaar aan wordt toegevoegd.
De doos beland op zolder, het plastic attribuut net zo. Ik
denk dat de één-cd-versie de crux van dit biskwietje
wordt. We zullen zien.
Zappa’s Halloween-concerten in het
Palladium hadden blijkbaar iets magisch. Het publiek had
er zin in, er werd naar goed Amerikaans gebruik constant
geschreeuwd, geroepen en gefluit, kortom de sfeer zat er
goed in. In eigen taal: “The moon was dim, the band was
tight, they did the Bump together…”Hey! Zappa zelf bleek
met zijn kritische oor tevreden over delen uit de shows
uit 1981 en plaatste die eerder al her en der op zijn
eigen releases, met name de verschillende volumes van ‘You
Can’t Do That on Stage Anymore’. De meeste tracks op
'Halloween ‘81' komen uit de periode van ‘You Are What You
Is’ met een melange van ouder werk, waaronder een flinke
scheut ‘Sheik Yerbouti’. Andere stukken zouden we op de
tijdbalk gezien pas later horen op ‘Them Or Us’, ‘Tinsel
Town Rebellion’ of nog later en werden in 1981 gespeeld
voordat die albums op de markt kwamen. Omdat volgens de
afspraak de tijd nog steeds lineair beweegt horen we al
deze stukken nu veel later en kennen we ze van haver tot
gort en zingen ze mee van A tot Z(ee).
Zappa had zijn band inmiddels gedrild als een ware
legersergeant, met als logisch gevolg dat alle
authenticiteit uit de liedjes verdween. Dat is inherent
aan het drillen. Wat we horen klinkt dus net zo goed als
de liedjes die we al kennen van de albums. Sterker nog, ze
klinken bijna precies hetzelfde als de liedjes die we al
kennen van de albums. Dan moeten we het bij deze opnieuw
afgrijselijk en onzinnig verpakte box hebben van solo’s en
sfeer. Die sfeer zat er al in, de solo’s zijn prima, maar
gaan te vaak verloren in de letterlijke cleanheid van het
geluid en het streven naar perfectie. Ik mis de warmte.
Eerlijk gezegd mis ik die bij al Zappa’s albums uit deze
periode. Het is een zakelijk geluid, zelfs Kraftwerk
straalt meer warmte uit. Ik ben met het stijgen der jaren
meer voor het geluid tot en met ‘Joe’s Garage’. Daarna
sloeg de kilte toe.
Dan houden we, resumerend, over: wat
losstaande mapjes - de doos staat op zolder bij de ander
twee - met heel veel weinig nieuws. Ik heb er en paar keer
naar geluisterd en mijzelf elke keer opnieuw betrapt op de
gedachte ‘dat ken ik al’ en/of ‘dat heb ik al’. Daarmee
wordt ‘the finest night of the year’ toch een soort
miniatuur nachtmerrie voorzien van af en aan vliegende
vleermuizen en een bloeddorstige Mr. Frankula met
geparkeerde gitaar. Dit soort uitgaven zijn misschien leuk
als je erbij was met je schorre stem, maar een stuk minder
als je geïsoleerd aan de andere kant van de oceaan zit.
Ik vrees dat deze cd’s niet heel veel
in mijn cd-lade terecht komen. De ‘Highlights’, de
separate 'verzamelcd', waarschijnlijk een tikkeltje meer,
dat blijkt bij de vorige Intertoysboxen ook zo te gaan.
Helaas moet ik opnieuw afsluiten met de opmerking: “In de
beperking herkent men de hand van de meester’, of in goed
Engels: “We’re Not Gonna Stand For It!”.
|
