22
september 2011
officiële release - 90
2011 / 2017 cd-versie
1. Feeding The Monkies At Ma Maison
2. Buffalo Voice
3. Secular Humanism
4. Worms From Hell
5. Samba Funk
2015 lp-versie
A1. Feeding The Monkies At Ma Maison
B1. Buffalo Voice
B2. Secular Humanism
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: Synclavier DMS
Moon Zappa: featured vocalist
------------------------------------------------------------
Melty, Melty. Delicious. Nutritious. Icy Hot. Zappa
at the Synclavier
Melt your ears with your own mad digital experience.
For those of you that don't want to know what sex
this is, don't read the followin (tracks...).
------------------------------------------------------------
"This Album is dedicated to Maestros Pierre Boulez
and Elliott Carter & Halo Zappa."
------------------------------------------------------------
"The Beverly Hills restaurant, Ma Maison, was often
referred to as "the clubhouse to the stars". After a
bizarre lunch there in the mid 1980s, I was
compelled to do a painting based on my experience.
Frank first saw the painting in 1985 at my New York
studio and immediately expressed his desire to use
the image for a new album cover. Unfortunately, it
never came to fruition during his lifetime. Now
thirty years later, the fact that it is finally
happening makes me smile and gaze toward heavens.",
John Alexander, 10 July 2015
------------------------------------------------------------
Bij de re-release kreeg dit album een nieuwe cover
|
Feeding The Monkies at
Ma Maison, een Synclavier-album is de brug tussen twee
andere Synclavier-albums: Jazz from Hell en Civilization
Phaze III. Eigenlijk zou de muziek op vinyl zijn
verschenen met het kunstwerk van John Alexander op de
voorkant. Dat is uiteindelijk pas gelukt in 2015. De lp
kwam vier jaar na de cd op de markt. Iets met tijdgeest
denk ik.
Alexander legt uit dat Zappa zo weg was van zijn
schilderij: een cluphuis voor sterren. Misschien wel
Michael Jackson met zijn aap. Dat verklaart de naam dan
meteen ook.
De hoes van de cd-versie is daarentegen kinderlijk,
geinig, zo'n semi-3D kaart die diepte suggereert bij
beweging. Maar dit is geen echte Zappa-hoes, vind ik.
Zappa heeft wèl iets met ijs, zie ook Bongo Fury, maar
zo’n simpele hoes als dit? Mwah...
De eerste drie tracks, uit ongeveer 1986, waren
‘gemasterd’ door Zappa zelf voor de eerder genoemde lp.
Nadat de Synclavier bij Zappa in diens kelder
geïnstalleerd was werkte hij als een bezetene. Schuren,
schaven, slijpen, schikken en knippen. Lange nummers
werden gekortwiekt en complexer gemaakt. Buffalo Voice
ging zo van 11:35 minuten (original version) naar 5:12
minuten (Civilization-version). Datzelfde gold voor
Secular Humanism; van 6:37 naar 2:41. Zappa had hierbij
een duidelijke visie en ik kan zeker niet beweren dat hij
ongelijk had. Minder is meer immers.
Worms from Hell is geen onbekende, dat 'liedje' kwam al
voor als begintune van de video "Video from Hell". Op deze
cd staat de complete versie en die is langer. De andere
twee nummers zijn nieuw voor ons. Todd Yvega beschrijft
alles uitgebreid in de liner-notes. Helder, duidelijk, to
the point.
De muziek is opgedragen aan Pierre Boulez, Elliot Carter
(ga maar luisteren!) en ene Halo Zappa.
Ondanks het feit dat dit in feite een soort tweedehands
product is met ooit 'afgekeurde' versies, is het een
boeiend geheel. Density 21.5, het fluitstuk van Edgard
Varèse, daar moest ik regelmatig aan denken. Misschien nog
meer aan het woord 'dense' music. Dichte muziek,
ongrijpbaar, duister, maar in positieve zin. Een soort
prettige beklemming. Knap is het dan om die weer te
verdichten tot nog compactere versies. Als je erin zit is
het moeilijk je ervan los te scheuren. Dan heb je te maken
met krachtige muziek. Genoeg muzikaal voer dus met dit
album en niet alleen voor ‘monkies’.
|
