16
augustus 2002
officiële release - 70
2002 / 2017 versie
1. Hordern Intro (Incan Art Vamp)
2. Stink-Foot
3. The Poodle Lecture
4. Dirty Love
5. Filthy Habits
6. How Could I Be Such A Fool?
7. I Ain't Got No Heart
8. I'm Not Satisfied
9. Black Napkins
10. Advance Romance
11. The Illinois Enema Bandit
12. Wind Up Workin' In A Gas Station
13. The Torture Never Stops
disc 2
1. Canard Toujours
2. Kaiser Rolls
3. Find Her Finer
4. Carolina Hard-Core Ecstasy
5. Lonely Little Girl
6. Take Your Clothes Off When You Dance
7. What's The Ugliest Part Of Your Body?
8. Chunga's Revenge
9. Zoot Allures
10. Keep It Greasy
11. Dinah-Moe Humm
12. Camarillo Brillo
13. Muffin Man
14. Kaiser Rolls (Du Jour)
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar,
vocals
Napoleon Murphy Brock: tenor sax,
vocals
Andre Lewis: keyboards, vocals
Roy Estrada: bass, vocals
Terry Bozzio: drums, vocals
and:
Norman Gunston: harmonica (1-13)
------------------------------------------------------------
Recorded live in Sydney, Hordern Pavilion,
1976, January 20th.
------------------------------------------------------------
Fans die op de hoogte waren van deze
aanstormende set konden het project meefinancieren.
In ruil kwam je naam dan in het boekje te staan. Het
is even zoeken tussen al die namen en kleine
letterjes, maar inderdaad....
|
FZ:OZ is de eerste set
op het door de Zappa-familie bedachte ‘Vaulternative
Records label’; een label waarop van alles Zappa zou
kunnen uitkomen. Zappa met kleine band in Australië in
1976 bijt het spits af. ‘OZ’ spreek je uit als ‘ooh-zee’
en klinkt als de uitspraak van ‘Aussie’; een inwoner van
Australië.
De cd kwam niet zomaar tot stand; er waren opnamen van dit
concert gemaakt op tape-desks. De tapes moeten af en toe
vervangen worden door nieuwe en die wisselmomenten zijn
dus niet geregistreerd. De oplossing was niet al te
ingewikkeld, de ‘gaten’ in de opnames zijn opgevuld met
bootleg-opnames. Dat geeft soms wel een wisselend
audiobeeld, maar: ‘what the hey…’
Vee liedjes waren op het moment dat ze gespeeld werden in
1976 nog nieuw of niet op geluidsdrager verschenen,
anderen duiken nu hier pas voor het eerst op, zoals
‘Kaiser Rolls’. Die rollen zelfs twee keer, een keer live
en een keer in een oefensetting.
Canard Toujours werd later omgedoopt tot ‘Kreega Bondola’
en nog weer later tot ‘Let’s Move to Cleveland’. Wat is in
een naam uiteindelijk? Dat geldt ook voor de gitaarsolo
van Zoot Allures die we eigenlijk al kennen als ‘Ship
Ahoy’ van Shut Up 'n Play Yer Guitar.
Gitaarsolo’s zijn er op deze set genoeg: Filthy Habits,
Black Napkins, Chunga's Revenge, Zoot Allures en dan heb
ik het nog niet over de kortere soli tussendoor. Logisch
natuurlijk, want er staat weinig volk op het podium om te
soleren.
Een belangrijke rol is er voor Terry Bozzio, de leuke,
kleine drummer. Drums zijn altijd belangrijk geweest voor
Zappa en Bozzio jaagt de zaak soms aardig op. Zijn spel
beïnvloed ook Zappa’s gitaarspel in positieve mate.
Roy Estrada wordt altijd wat onderschat in zijn rol als
bassist, maar in deze setting komt pas goed uit de verf
wat hij allemaal doet en dat is niet alleen het inkleuren
van de vlakjes.
Nappie, Napoleon Murphy Brock, is in zijn element, maakt
grapjes, minder dan op Roxy, maar is toch duidelijk
present; misschien nu meer als de muzikant die hij
eigenlijk is. De enige die nog steeds niet zo opvalt is
André Lewis. Hij is er wel, soms met een prachtige solo,
zoals op The Illinois Enema Bandit, maar zoals eerder
gezegd niet zó sterk op de voorgrond als de andere
keyboardspelers in FZ-bands.
Aan de minimale hoes ben ik gewend geraakt; het is niet de
mooiste, maar ach... Jammer vind ik dat er geen foto's van
deze band op de hoes staan.
FZ:OZ is een prima cd is die ik zonder enige twijfel
iedereen kan, misschien zelfs wel moet - aanraden.
|
