16 juni 1992
a beat the boots release
1. Stinkfoot/Dirty Love/Wind Up Workin' in a Gas
Station
2. The Torture Never Stops/City of Tiny Lights
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead
guitar/vocals
Ray White: guitar/vocals
Eddie Jobson: keyboards
Patrick O'Hearn: bass
Terry Bozzio: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Cobo Hall, Detroit, Michigan -
November 19, 1976
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven
waarbij Zappa een aantal populaire bootlegs
zelf uitbracht. De makers konden daar weinig
tegenin brengen. Nu verdiende Zappa er
bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze
één-opéen over, inclusief ‘artwork’.
|
Deze cd biedt ons een
band die we legaal nauwelijks of niet in de collectie
hebben. Het is de groep rondom ‘Zoot Allures’ (1976), maar
dan toch net weer niet. Terry Bozzio en Patrick O’Hearn,
hier on stage, staan ook op de hoes van ‘Zoot Allures’,
net als Andre Lewis, maar die horen we live pas op ‘FZ:OZ’
(2002). Hier horen we Eddie Jobson, maar ook Ray White. Op
‘FZ:OZ’ horen we Napoleon Murphy Brock. Beide albums
spelen zich binnen hetzelfde jaar (1976) af, maar dan –
geheel in stijl - toch heel anders.
De voor Zappa’s doen kleine band biedt volop ruimte voor
lange (gitaar-)solo’s en die krijgen we dan ook meteen al
in het eerste nummer: ‘Stink Foot’. Zappa moet zijn
frustratie wellicht even kwijt in deze solo want tijdens
het zingen van de tekst, kort daarvoor, speurt zijn oog
iets in het publiek: “Hey listen buddy if you're gonna
sell t-shirts don't do it in the middle of the concert,
take 'em outside some place. Anybody else who's walking
around in the audience with t-shirts, get the fuck outta
here. That pisses me off! I didn't know such things
existed. A guy walking in front off the stage with a
fucking t-shirt to sell to somebody. Well you live and
learn.” Zonder er verder meer woorden aan vuil te maken
vervolgt hij de song op aangepaste wijze: “… Scientists
call these T-shirts "Bromedrosis", and well they should.
But us regular folks, who might wear a tennis shoes or an
occasional Python Booth know this exquisite little
inconvenience by the name of Commercialism… “ Zappa was
daar heel goed in. Dat horen we ook terug in het verhaal
van ‘The Poodle Lecture’. Een verhaal dat dagelijks
gemodificeerd werd. De eerste set, lees lp-kant A, sluit
af met ‘Dirty Love’ en ‘Wind Up Workin’ in a Gas Station’.
Set 2, lp-kant B, bestaat uit twee songs: ‘The Torture
Never Stops’ en ‘City of Tiny Lights’. Beide werken mét
gitaarsolo’s. En goeie! O’Hearn speelt fenomenaal, helaas
valt Bozzio wat weg. Wie ook wat wegvalt is Jobson. Die
speelt braaf zijn partijen, maar krijgt weinig ruimte. Hij
was dan ook snel weg. Tsja.
In het kader van Zappa’s leerstoel in de ‘conceptuele
continuïteit zou met name deze band meer in het oor mogen
komen, maar dan wel op gepaste, officiële wijze graag.
|
