| |
|
|
|
|---|---|---|---|
| |
|
|
|
|
Lord of the Rings: Howard Shore (& more) Eén muziekstuk voor allemaal Canadees Howard Shore componeerde meer dan 13 uur muziek voor de filmtrilogie ‘The Lord of the Rings. Voor het uitvoeren ervan had hij zo’n 400 musici nodig. Om je bijna letterlijk het verhaal in te sleuren maakte Shore gebruik van zogenaamde ‘Leitmotivs’, themaatjes, waarbij figuren, plaatsen, sferen en gebeurtenissen hun eigen muziekmotief kregen. Er zijn meer dan 100 Leitmotivs in de film verwerkt. Met de score voor deze films zette Shore een van de grootste prestaties in de wereld van de filmmuziek neer. Die leverde hem dan ook talloze prijzen en nominaties op, waarbij de regels zelfs werden aangepast om hem die prijzen te kunnen geven. Lees het verhaal van Howard Shore’s muziek voor ‘The Lord of the Rings’. Muziek voor de film, maar ondertussen uitgevoerd in concertzalen door symfonieorkesten als symfonie of in de vorm van suites. |
|
|
Camel 1973-1985 Aangename oase In het rijtje der ‘groten’ van de symfonische rock (denk daarbij aan Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Yes, Gentle Giant, Jethro Tull) ontbreekt er – onterecht - altijd één: Camel. Oh ja, Camel… Camel maakte een reeks schitterende albums, geheel in het stramien van de bands hierboven: uitgebreide thema’s, lange solo’s, tempowisselingen, afwijkende maten, conceptalbums. ‘The Snow Goose’ (1975), het album naar het boek van Paul Gallico, wordt gezien als Camel’s meest succesvolle album, maar het album ervoor, ‘Mirage’ (1974), leverde de meeste concertsuccessen. Lees het verhaal van Camel, de band die ‘iets’ had met Caravan, King Crimson, Supersister en Kayak, maar helaas noodgedwongen het soloproject werd van Andrew Latimer en daarmee toch minder Camel. |
|
|
Fennesz Romantische, filmische ruisss De Oostenrijker Christian Fennesz houdt van het jaren zestig gitaargeluid, maar dan wel ‘verstoord’ door een reeks effectpedalen en een laptop met daarop geluidbewerkingsprogramma’s. Met zijn album ‘Endless Summer’ (2001) doorbrak Fennesz de grenzen van de elektronische muziek door er melodielijnen aan toe te voegen. Voor heel wat luisteraars ging er een wereld open. Fennesz maakte slechts een kleine reeks soloalbums, maar menig album met anderen, zoals Peter Rehberg, Jim O’Rourke, Keith Rowe, Mark Linkous en Ryuichi Sakamoto. Lees het verhaal van Christan Fennesz, de man die de wereld van elektronische muziek verrijkte met filmische, symfonische en zelfs romantische geluiden. |
 |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
