Bandnamen ontstaan om allerlei redenen maar een verkeersbord als
reden is een vrije zeldzame, Hatfield and the North bewees dat het
kon.
De groep bestond slechts twee-en-een-half jaar en maakte in die
periode twee albums. Jaren later werd dat aantal verdubbeld.
Hatfield and the North is een sympathieke band middenin het
chaotische Canterbury-scene-web, hier lijkt van alles en iedereen
samen te komen in een achtbaan van namen en bands.
Lees het verhaal over Hatfield and the North, de groep die ons onder
anderen liet weten dat monteur Stoke in bad ging, dat het verder
allemaal niets uitmaakte en dat scheren saai is.
Voor een nieuw album verzamelde Pink Floyd stukje bij beetje
geluidsfragmenten onder de namen: ‘Nothing’, ‘Nothing 1’ etc., maar
ook de ‘Son of Nothing’ of ‘Return of the Son of Nothing’. Was Frank
Zappa hun producer?
Het geluid dat Rick Wright plotseling uit zijn orgel liet horen
bleek de aanzet voor een nieuw, lang avontuur waarbij de ‘nietsen’
op hun plekken vielen.
Met ‘Atom Heart Mother’ bleek Pink Floyd achteraf niet blij, maar
vormgever Storm Thorgerson was dik tevreden met de koe op de hoes.
Bij ‘Meddle’ is de groep blij met de muziek, maar Thorgerson niet
met het onderwateroor.
Lees het verhaal van Pink Floyd’s Medde, een album op weg naar iets
groots en voorzien van een naam die niet terug te vinden is in een
compositie.
Talk Talk’s muziek ging in de tien jaar tijd dat de groep bestond
van punk via synthi-pop naar post-rock om er maar eens wat jargon in
te gooien.
Talk Talk bestond aanvankelijk uit vier mensen, maar na de eerste
opnames bleven er drie over. Maar wat was de rol van de
‘onzichtbare’ vierde persoon? En de vijfde?
De groep hield niet zo van interviews en persconferenties. Dat
zanger Mark Hollis zich helemaal terugtrok uit de muziekindustrie is
dan ook weer niet vreemd.
Lees het verhaal van Talk Talk, de groep die met de jaren stiller en
stiller werd in hun muziek, maar wat een visie en wat een ruimte…