|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
muziek | verhaal | interview | boeken | info | LemonTree | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Present from Nancy lp, 1970, Polydor Present from Nancy 1. Introductions 2:55 2. Present From Nancy 5:10 Memories Are New (Boomchick): 3. Memories Are New 3:46 4. 11/8 3:15 5. Dreaming Wheelwhile 2:50 1. Corporation Combo Boys 1:21 Metamorphosis: 2. Mexico 4:20 3. Metamorphosis 3:26 4. Eight Miles High 0:20 5. Dona Nobis Pacem 8:34 Ron van Eck: (fuzz)bass, guitar Sacha van Geest: flutes, vocals Robert Jan Stips: keyboards, vibes, lead vocals Marco Vrolijk: drums, percussion, vocals with: Gerhard Smit: guitar on Combo Boys with thanks to Rob Douw Words by Ron van Eck, except Combo Boys by RJ Stips Music by RJ Stips & arranged by the Supersisters; except Dona Nobis Pacem which was written by Hans van Oosterhout & Supersister Hans van Oosterhout: producer Opgenomen: juli-augustus 1970 Hoes: Supersister, foto Nico Venneker |
‘Present from Nancy’ is de opener van het eerste album en bestaat
uit twee stukken: ‘Introduction/Present from Nancy’. Het album
begint met een bijna Zuid-Amerikaans slagwerkintro en heeft een
lichtvoetig karakter. ‘Nancy’ begint met fuzzbas en heeft een lange
fluitsolo. Het tweede stuk, ‘Memories Are New (Boomchick)’, bestaat
uit drie delen: ‘Memories Are New, 11/8 en Dreaming Wheelwhile’.
‘Memories’ heeft de eerste vocalen: "I sit and wonder why time is
passing by… Try to live in the past…", maar al snel wordt het een
kosmisch nummer met geluidseffecten. ‘11/8’ zet je met een fuzzorgel
weer op de grond om echter meteen in nog hoger sferen te komen met
‘Dreaming Wheelwhile’. Het is het eerste wat langzamere stuk met een
prachtige fluitsolo en is de geest van Erik Satie duidelijk
aanwezig. Kant 2 begint met het Zappa-achtige ‘Corporation Combo Boys’, compleet met Wild Man Fisher uithaal en gastoptreden van Gerhard Smit op gitaar. ‘Metamorphosis’ bestaat ook uit drie stukken: ‘Mexico, Metamorphosis en Eight Miles High’. Mexico klinkt als het intro van een film en eindigt als een stuk van een rustig lied. ‘Metamorphosis’ verstoort die rust met een fuzzbas-solo. ‘Eight Miles High and the living is Easy’ is de korte (0:20) slotboodschap en opnieuw gaan we ‘zweven’ met ‘Dona Nobis Pacem’, een stuk van Hans van Oosterhout en Supersister. Een Gregoriaans begin brengt de muziek acht mijl de lucht in met fluit en echo-effecten. Maar dat is schijn want dan komt er plotseling een krankzinnig riedeltje op het orgel met klavecimbel-effect en eindigt de droom in een enorme slag op de gong. ‘Present from Nancy’ werd ook uitgebracht in Amerika, net als ‘She was Naked’, alleen wordt de titel daarvan speciaal voor de preutse Amerikaanse markt veranderd in ‘Dona Nobis Pacem’. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
To The Highest Bidder lp, 1971, Polydor 1. A Girl Namend You 10:07 2. No Tree Will Grow (On to High a Mountain) 7:38 1. Energy (Out of Future) 15:01 2. Higher 2:46 Ron van Eck: (fuzz)bass, guitar Sacha van Geest: flutes, vocals Robert Jan Stips: keyboards, vibes, lead vocals Marco Vrolijk: drums, percussion, vocals Words/Music by RJ Stips Hans van Oosterhout: producer Recorded: juni-juli 1971 Cover by William Reppel |
Het tweede album wordt: ‘To the Highe$t Bidder (met
dollarteken). Het album is opgenomen in juni en juli 1971 en
doet het – natuurlijk - veel beter dan de single. In tegenstelling
tot de hoes om het eerste album oogt de nieuwe, gele wat
optimistischer. De hoes met twee ogen die letterlijk geld zien wordt
bijna ingetogen aan de binnenzijde: vier zwartwit foto's van het
viertal. Opnieuw is Hans van Oosterhout de producer. Hans wordt in
interviews met de band regelmatig het vijfde groepslid genoemd; een
bijzonder compliment. Op ‘To the Highe$t Bidder’ staan nog maar vier stukken. ‘A Girl Named You’ zet meteen de toon van de plaat. De snelle ritmes blijven, maar er zijn ook veel en lange fluitsolo’s, tempowisselingen, xylofoon, een wat typisch klavecimbel gebruik en iets meer, maar nog steeds weinig, zang. ‘No Tree Will Grow (on too high a mountain)’ is een wat minder lichtvoetig nummer, het begint met zware elektronische klanken. De tekst is allesbehalve optimistisch: “life is no good friend, good friendship never ends. The more you feel you've grown, the more you feel alone. Start boasting your friends away. You think that is life 'your way'. Though you know, no tree will grow on too high a mountain.” Deze wat pessimistische visie komt terug in de andere teksten van het album. ‘In A Girl Named You’ is te horen: "You think you’re living, but live’s living you..." en het nummer eindigt met: "We’re Alone". In Higher: "She couldn’t get much higher, so she lit her own true fire…" Het slotnummer, ‘Energy’, schetst net zo’n somber beeld: "Since we got no real fair choice, we better let the whole world to the streams".... Kant twee van het album opent met het al genoemde, lange stuk ‘Energy (out of future)’. Het is een van de meest kenmerkende Supersisterstukken met alle ingrediënten voor het zo typische geluid;, niet alleen langere solo’s, maar opnieuw een deel vol geluidseffecten. ‘Higher’, het superkorte sluitstuk, is na ‘Energy’ een prachtig melodisch werkje, maar dan moet je niet naar de tekst luisteren. Alle muziek is geschreven door Robert-Jan: “Ik kom met allerlei thema’s en die plakken we met z'n vieren aan elkaar. Soms is het nog een heel uitzoekwerk omdat we zo verschillend zijn, maar we komen er altijd uit.” Het feit dat er niet echt een zanger is, is ook niet heel belangrijk: “We hebben geleerd ermee te leven, maar uiteindelijk is het instrumentale gedeelte voor ons het belangrijkste.” Op de vraag waarom ze dit soort muziek maken antwoordde Sacha van Geest: "We kunnen ons zo veel beter uiten en ook omdat ik het fijn vind. Wij maken de muziek 75% voor onszelf en 25% voor publiek. Het is leuk als mensen ons vragen om iets te spelen wat zijzelf leuk vinden." Ron van Eck en Robert-Jan vinden de nieuwe plaat mooi en ook meer een eigen stijl hebben: "Present from Nancy was meer een afsluiting van een periode; een soort document. De nieuwe plaat is serieuzer, minder humor. Popmuziek is een afspiegeling van de maatschappij, vandaar misschien." |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pudding en Gisteren lp, 1972, Polydor 1. Radio 4:00 2. Supersisterretsisrepus 0:16 3. Psychopath 3:58 4. Judy Goes on Holiday 12:38 1. Pudding en Gisteren, Music for Ballet 20:59 Ron van Eck: bass (4&6 string), guitar on Judy, mouthorgan on Radio Sacha van Geest: flutes, tenorsax, voice on Radio Robert Jan Stips: keyboards, vibes, vocals, mouthorgan on Psychopath Marco Vrolijk: drums, congas, percussion, vocals on Radio (with Elsje) Words/Music by RJ Stips, except Radio: lyrics Ron van Eck, arr. by Supersister Judy: music by Supersister Pudding en Gisteren: written by RJ Stips/R. v. Eck/arr. Supersister Hans van Oosterhout: producer Opgenomen: 1972 Hoes: Wouter Stips Na Judy komt, op de lp, een lange stilte, gevolgd door een 'mystery track' die doorklinkt tot in de uitloopgroef. De eerste oplage van de lp had een kijkvenster en een openkniphoes, met daarin songteksten en foto's |
‘Pudding en Gisteren’, opnieuw in een
samenwerking van Hans van Oosterhout komt voor de zomer van 1972
uit. De hoes oogt vrolijk, met felle kleuren en is ontworpen door
Wouter Stips, Robert-Jan’s oudere broer. De voorzijde heeft een
kijkgat naar enkele stripfiguren. De binnenkant is een compleet
stripverhaal, getekend door Wouter. De strip verwijst naar het
gelijknamige ballet, maar laat ook een kritische noot zien richting
muziekindustrie: "Its allright as long as it $wing$". Op de
achterzijde staat een foto van Ron van Eck tijdens de
balletvoorstelling; hij deed mee aan het ballet op het podium. Geen
teksten, geen informatie??? Jawel, maar daarvoor moest je letterlijk
de hoes opengesnijden- of knippen. Aan de grijze binnenzijde vind je
songteksten, wie en wat en een aantal foto’s van de band. Het
openknippen is nieuw én zelfs tot nu zeer bijzonder voor een hoes!
Zoals sommige leden al na de vorige plaat lieten weten zijn er op Pudding & Gisteren nieuwe instrumenten te horen, Sacha speelt nu ook tenorsax en Ron speelt nu hoorbaar gitaar. Ook nieuw: bijna iedereen zingt op Radio. Het album wordt zowel in Engeland als Duitsland uitgebracht onder de titel ‘Pudding & Yesterday’. Supersister's derde album opent met ‘Radio’, een pakkend nummer dat ook op single uitgebracht wordt (B-kant: ‘Dead Dog’). Onverwacht scoort die single goed en komt tot de 21e plek in de top40. De humor is duidelijk niet verdwenen op deze plaat, want track twee heet ‘Supersisterretsisrepus’ (draai het woord eens om). Het is een heel kort intermezzo op weg naar ‘Psychopath’. De zwartgallige teksten die we al kennen van de tweede plaat worden hier voortgezet: “It's really hard today to find some truth, there's even acid in your apple juice. I don't think it's too hard to understand, there are people who don't even trust a helping hand. They prefer to drawn in water than in the drifting sand.” De eerste kant van de lp eindigt met ‘Judy Goes on Holiday’. Judy rijdt motor want ze scheurt meteen weg, maar er staan haar heel wat avonturen te wachten. Het nummer lijkt te eindigen met een minutenlange stilte. Als je echter geduldig blijft luisteren komt daarna nog een nummer in de stijl van ‘Gonna Take Easy’ en ‘Fancy Nancy’. He stuk heeft geen naam, maar wordt later ‘Oohwee, I love you baby’ genoemd. En, wat nog kon met lp’s, het stuk loopt door in de uitloopgroef en eindigt abrupt als de arm met de naald omhooggaat. Heel kant twee is voor de balletmuziek van ‘Pudding en Gisteren’. Het is een typisch Supersisterstuk, snelle ritmes, wisselende tempo’s. lange fluit- en keyboardsolo’s, elektronica, vervorming. Kortom avontuurlijke muziek die, overeenkomstig de vorige twee platen, eindigt met een meditatief fluitstuk met opnieuw dank aan Erik Satie. ‘Pudding en Gisteren’ is een prachtige plaat, misschien wel de mooiste of beste van Supersister. Dat vinden niet alleen de fans, maar dat vindt ook de jury van de Edison Awards. Ging de Edison voor ‘To the Highe$t Bidder’ hun neus net voorbij, deze is verdiend. Alhoewel… De band, in persoon van Stips, denkt er iets anders over, hij wil liever niet dat Supersister belandt in de (dode?) hoek van gerenommeerde prijswinnaars. Het ‘protest’ vindt live plaats op de TV. Tijdens de uitreiking door de gerespecteerde presentator Willem (o') Duys laat Robert-Jan de prijs, een zwaar beeldje, bijna op de voet van Duys vallen en in plaats van het verwachte lied ‘Radio’ spelen ze de doo-wop pastiche ‘Oohwee I Love You Baby’. Menigeen moet zich verbijsterd hebben afgevraagd waarom deze groep een Edison ontving. De ‘echte’ fans hebben waarschijnlijk vreselijk zitten lachen. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Superstarshine vol. 3 lp, 1972, Polydor 1. She Was Naked 3:44 2. Missing Link 2:58 3. A Girl Named You 3:17 4. Gonna Take Easy 1:49 5. No Tree Will Grow 4:22 6. The Groupies of the Band 4:27 1. Radio 3:59 2. Spiral Staircase 3:07 3. Fancy Nancy 2:44 4. Wow - Live Version 12:53 Ron van Eck: (fuzz)bass, guitar Sacha van Geest: flutes, vocals Robert Jan Stips: keyboards, vibes, lead vocals Marco Vrolijk: drums, percussion, vocals Music/Words by 1./3./5./8./9. RJ Stips 2./6./10. Supersister 4. Supersister/Hans van Oosterhout 7. RJ Stips/R. van Eck (lyrics)/arr. Supersister Hans van Oosterhout: producer All tracks: 1970-1971-1972 Hoes: ? "WOW was recorded live at the Circusgebouw, Scheveningen during The Holland Festival, July 1st, 1972; recorded by E. Bakker with the GTB-portable 8 track" Cover by ? In feite is dit een verzamelalbum met daarop bekende single-versies en B-kantjes. Essentieel en nergens anders te vinden is de unieke 'Wow' live-versie. |
In 1973 komt opnieuw een single uit in de
hoop net zo succesvol te worden als’ Radio’. Er is gekozen voor ‘Wow
(studio versie)/Drs. D.’ Het plaatje blijft totaal onopgemerkt. In
hetzelfde jaar brengt platenmaatschappij Polydor een compilatieplaat
van de band uit: ‘Superstarshine Vol. 3’. Die ‘nr. 3’ is in een
reeks van supersterren, waaronder The Who, The Cream en Frank Zappa.
Voor de fans, die natuurlijk alles hebben, is het toch aan leuk
album, ook al door de geringe prijs. Naast singlewerk staat er
namelijk één belangrijk nummer op: ‘Wow’, (The Intelligent Song)
[Live], het intelligente nummer, maar nu live én in een lange
versie!. Het duurt maar liefst dertien minuten en is opgenomen
tijdens het Holland Festival op 1 juli 1972. De rest van de nummers
is grotendeels bekend: ‘She Was Naked, I'm Gonna Take Easy, The
Groupies of the Band, Fancy Nancy, A Girl Named You, No Tree Will
Grow, Missing Link en Spiral Staircase’. De mensen die alle singles hebben vinden alleen in ;'Wow' een prettig extra, voor de nieuwere fans is deze verzamelplaat een prachtig extra, immers de meeste singles staan erop. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Iskander lp, 1972, Polydor 1. Introduction 0:41 2. Dareios the Emperor 4:50 3. Alexander 7:02 4. Confrontation of the Armies 2:47 5. The Battle 7:58 1. Bagoas 2:53 2. Roxane 3:21 3. Babylon 7:57 4. Looking Back (the moral of Herodotus) 4:30 Ron van Eck: bass Robert Jan Stips: keyboards, percussion Charlie Mariano: saxes, flute, bass clarinet, nathasuaram Herman van Boeyen: drums thanks: Pierre Moerlen: marimba on Bagoas and some other percussion Sacha van Geest: flute on Looking Back Music by RJ Stips / Ron van Eck, except Roxane: RJ Stips Looking Back: Ron van Eck All Lyrics: Ron van Eck Giorgio Gomelski: producer Opgenomen: oktober 1973 in Manor Studios Hoes: William Reppel/Ron van Eck |
Sacha van Geest en Marco Vrolijk zijn vertrokken omdat Supersister
een andere, muzikale richting uitging. Robert-Jan en Ron hadden in
Engeland de bekende Manor Studio gereserveerd en afspraken gemaakt
met een nieuwe producer: Giorgio Gomelsky. Een nieuwe drummer is er
vrij snel: Herman van Boeyen. Als nieuwe blazer wordt de uit de in
de jazzwereld bekende Charlie Mariano aangetrokken. Mariano speelt
saxen, fluit, basklarinet en oosterse instrumenten als de
‘Nathasuaram’, dat is een hobo-achtig instrument uit India. Mariano
speelde bij Stan Kenton, Charles Mingus de Duitse band Embryo, maar
ook als gastmuzikant bij talrijke jazzgroepen. In oktober wordt de vierde Supersisterplaat opgenomen. Gomelsky drukt zijn eigen stempel op het geluid van de band en dat heeft gevolgen voor het groepsgeluid dat daardoor minder ‘luchtig’ wordt. Simon Heyworth is een professionele geluidstechnicus; er wordt, kortom, veel werk gemaakt van de nieuwe plaat. Pierre Moerlen, slagwerker bij de dan nog kosmische band Gong, speelt mee als gastpercussionist. De richting die Supersister opgaat is die van de jazz. Popdrummer Van Boeyen lijkt de omschakeling naar jazz makkelijk te kunnen maken. Het nieuwe geluid is te horen op ‘Iskander’ (1973). De muziek klinkt behoorlijk gestructureerd. 'Iskander' wordt gezien als basis om live meer ruimte te kunnen bieden aan improvisaties. De bekende Supersisterklank is veranderd in een wat minder lichtvoetige muziek met meer klassieke structuur, maar klinkt her en der jazzy en soms zelfs funky. De saxen en nieuwe keyboardklanken domineren het geluid. Alleen het rustige slotnummer, ‘Looking Back’ - met Sacha op fluit - ademt de sfeer van een ‘oude’ Supersister. 'Iskander’ is een thematische plaat rondom Alexander de Grote. Het gevecht tussen twee culturen, enerzijds westerse logica en anderzijds oosterse magie en mysterie. Met name Mariano neemt middels zijn blaasinstrumenten het oosterse element voor zijn rekening. Voor veel fans is het wennen, de humor is weg, zelfs de hoes weerspiegelt dit, want die is stemmig zwart met een reeks kruisen tegen de ondergaande zon op de achterzijde en een oosters/Perzisch? aandoende binnenzijde. Een foto uit een dansvoorstelling. Supersister is duidelijk veranderd. Toch wordt 'Iskander' aardig verkocht, maar dat komt mede door de vaste groep fans. Een nieuwe single ‘Bagoas/Memories Are New’ (1973) brengt weinig verschil in de verkoop, ook deze single doet wederom niets. 'Iskander' lijkt inmiddels het zwarte schaap in de kudde. Live wordt het, of delen ervan, niet of nauwelijks gespeeld. Dat geldt tot aan de concerten in 2023. Toch ook wel jammer, want het album is zeker niet slecht, er staan prachtige stukken op die toch ook best in een andere setting gespeeld kunnen worden. Dus... |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sweet Okay Supersister: Spiral Staircase lp, 1974, Polydor 1. Retroschizive (introduction schizo) 2:11 2. Jellybean Hop 1:36 3. Dangling Dingdongs 6:53 4. Sylvers Song (Groan, Stamp, Shock, Hoot) 3:09 5. Cookies, Teacups, Buttercups 3:10 1. Gi, Ga, Go (Gollumble Jafers) 4:01 2. It Had to Be 3:46 3. Nosy Parkers 4:26 4. We Steel So Frange (Epilogue) 2:54 Sacha van Geest: flutes, saxophones, lead vocals, percussion Robert Jan Stips: keyboards & vocals, etc. Louis Debij: drums Jan Hollestelle: bass, stringbass Ron van Eck: bass Martin van Wijk: electric guitar Mien van de Heuvel & Anneke van der Stee: mandolins Josée & Inge Van Iersel & Dorien van der Valk: chorus Mr. (Jan) de Wolf: horns Bertus Borgers: saxophones Dick de Jong: bagpipes Jan de Hond: guitar Cesar Z.: drums on Sylvers Song Los Allegres Band Setup/lyrics/additional/musical ideas/graphics: Sacha van Geest Musical scores/arrangements: Robert Jan Stips Hans van Oosterhout: producer Opgenomen: 22 juli en 15/16 augustus, 1974 Hoes: Sacha van Geest |
Sacha van Geest brengt in 1974 onder de verwarrende naam ‘Sweet Okay
Supersister’ het album ‘Spiral Staircase’ uit. Verwarring, omdat
verwezen wordt naar Supersister, maar de oude naam, Sweet Okay
Supersister, gebruikt wordt én zowel Robert-Jan Stips als Ron van Eck meedoen.
Daarnaast tevens talloze andere
musici, waaronder Bertus Borgers, Cezar Zuiderwijk, Louis Debij, Jan
Hollestelle en Los Allegres. Het is een bijzondere plaat vol humor,
geluidseffecten en prachtige muziek. In zekere zin sluit dit album
aan op Supersisters eerste album, ‘Present from Nancy’. Maar Nancy
is inmiddels wel in de Caraïben geweest, want die invloeden zijn
hoorbaar. Van Harry Belafonte leerde ze de calypso. De vrolijke sound van gastspelers Los Allegres resulteert
zelfs in een single: ‘Coconut Woman/Here Comes the Doctor’(1974). De
Caribische sound van dit plaatje zorgt voor een bescheiden hitje.
Sacha organiseert een live uitvoering van zijn album, compleet met
het nodige spektakel: mandolines, doedelzakken, verkleedpartijen,
straatgeluiden en een Caraïbisch strand. Zelf speelt hij in een
bananenpak... Tijdens het concert kwam nog even een oude bekende
langs: ‘Present from Nancy’ was de openingssong. Ondanks het feit dat dit een soloalbum van Sacha is, wordt het album alom gerekend tot de vaste rij Superisteralbums. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Memories are New cd, 2000, SOSS Music 1. Present from Nancy 7:23 2. Radio 2:20 3. Mexico 6:23 4. Judy Goes on Holiday 9:07 5. (2x3=) 6 Blauwe Dwergen 1:16 6. Hommage 3:35 7. Sweet Suicide 2:23 8. Modest Man 4:12 9. Wine Melody 2:44 10. Nothing is Real 3:56 11. Workman's Song 3:10 12. House in the Country 3:29 13. Seven Ways to Die 3:05 14. Woods of Frustrated Men 3:41 15. Corporating Comboboys 0:48 16. Manke Boerenwals 1:08 17. Psalm 2:13 Marco Vrolijk: drums Sacha van Geest: flutes, vocals, artwork Ron van Eck: bass Robert Jan Stips: keyboards, vocals with: Rob Douw: trumpet, ideas and vocals (5, 13-17), lead vocal (5) Gerhard Smit: guitar, vocals (5, 13-17) en: Alfred Hause: dirigent Tanz- und Unterhaltungsorchester des NDR (tracks: 6 to 12) Music/Words by Robert Jan Stips, except 2. & 7. - 9. & 11 Ron van Eck / RJ Stips 4. Supersister 5. & 10. & 14. & 16. Rob Douw / RJ Stips 17. Rob Douw Tracks 1 - 4: live recordings Tracks 6 - 12: NDR Recordings. Recorded with the Tanz- und Unterhaltungsorchester des NDR, conductor: Alfred Hause, Recorded live 4-10-1971, arrangements by RJ Stips Archive research, mastering, editing: Aad Link & Robert Jan Stips Dedicated to the late: Hans van Oosterhout and Dick Zwikker Hoes: Sacha van Geest/Natascha Leenheer |
Zomaar,
plotseling, ‘out of the blue’ kwam er in 2000 een e-mail binnen met
de vraag of Supersister nog bestond en zo ja, of ze wilden spelen op
het Progfest in Los Angeles. Nee, Supersister bestond eigenlijk niet
meer, maar een emotioneel weerzien tijdens de begrafenis van Dick
Zwikker (hun voormalig manager) had wel wat losgemaakt. Ze mailden
spontaan terug dat (de oude) Supersister graag wilde komen. Dat betekende wel oefenen
en de oude instrumenten opzoeken of terugvinden. Na 27 jaar was de
geest uit de fles, de vonk terug en hadden ze alle vier veel plezier
om opnieuw het oude werk te spelen. Repetities vonden plaats in
Sacha’s kantoor. Er kwamen enkele try-outs in Nederland en
vervolgens was er groot succes in Amerika. Terug in Nederland werden
er in december 2000 een aantal concerten gegeven in Groningen,
Tilburg, Den Haag en een bijzonder concert in Paradiso. In Paradiso
werden cd- en filmopnames gemaakt. Als opwarmer voor de cd/dvd van
dat concert kwam er een limited edition cd op de markt: ‘M.A.N.
(Memories Are New)’ (2000). Op die cd staat voornamelijk
‘historisch’ werk, waaronder een deel van het concert met het
NDR-Orchester, vroege- en liveversies van ‘Present from Nancy’,
‘Radio’ en ‘Judy Goes on Holiday’, maar ook pré-Supersister-ontdekkingen als ‘(2x3=)
6 Blauwe Dwergen, gezongen in het Nederlands, en ‘Manke Boerenwals’.
De historiek komt van de bijdrage van het eerste uur: Rob Douw
(trompet, zang en ideeën) en Gerhard Smit (gitaar, zang). Op één cd vind je zo een prachtige dwarsdoorsnede van Superister's muziek- en aanpak. Humor, afgewisseld met serieus werk. Zeker het deel met het Dans- en Amusementsorkest is een bijzondere en meteen ook mooie aanvulling in Supersisters oevre. Dat maakt ‘M.A.N.’ een niet te missen album. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Supersisterious, live at the Paradiso, december 2000 2cd, 2001, SOSS Music 1. Present from Nancy 8:01 2. Memories are New 9:16 3. Mexico 7:54 4. A Girl Named You 9:59 5. No Tree Will Grow 7:16 6. Judy Goes on Holiday 10:15 1. Corporation Combo Boys 0:55 2. 6 Blauwe Dwergen 1:03 3. Energy (Out of Future) 12:49 4. Pudding en Gisteren (Music for Ballet) 22:00 5. She Was Naked 4:22 6. Radio 3:57 7. Wow - the Story 3:13 8. Wow 9:53 Sacha van Geest: flutes, vocals, sax Ron van Eck: bass, guitar Robert Jan Stips: keyboards, vocals Marco Vrolijk: drums Music/Words by Robert Jan Stips, except 1.1/1.2/2.4 Ron van Eck/ RJ Stips 1.6/2.6/2.8 Supersister 2.2 Rob Douw / RJ Stips Recorded live at The Paradiso, Amsterdam, december 3rd, 2000 Cover by Natascha Leenheer This album is a tribute to Sacha, who died July 2001. Memories Are New......... forever....... |
Het Paradisoconcert wordt begin 2000 uitgebracht op cd:
‘Supersisterious’. Supersister laat werk horen van de eerste drie
albums. Merkwaardig genoeg staat er geen enkel stuk op van Iskander.
Ergens dan toch wel weer jammer, zo slecht is dat album nou ook weer
niet. Weinig nieuws dus, maar wel fijn om te horen (en op de dvd te
zien) met hoeveel plezier de vier heren hun 'oude' muziek vertolken
en met net zoveel plezier die ontvangen wordt door mensen iot een
hele reeks landen. Ze zijn speciaal voor Supersister nog Progfest
gereisd. Meteen ook blijkt dat Supersister's muziek iets tijdloos
heeft. Dat komt zonder twijfel door de klassieke invloeden in de
muziek. Je zou nu kunnen zeggen dat het best wel weer goed gaat met Supersister. Er komen dan ook plannen voor een vervolg, nieuwe concerten, nieuwe stukken wellicht? Dan, geheel onverwacht, overlijdt Sacha op 29 juli 2001. Zijn overlijden betekent het definitieve einde van Supersister, want, zoals Stips, het vertelt: “Niemand speelt zoals Sacha, hij is dan ook niet te vervangen door iemand anders. Zijn dwarrelende fluitspel is uniek.” Ron van Eck overlijdt op 20 juli 2011. Hij heeft dan een zeven jaar lange strijd met zijn ziekte achter de rug. Dat halveert de originele groep en, zoals toen op de site van Supersister geschreven stond, "Zonder Ron geen Supersister!" Dat klopt zonder meer, maar toch zou er een nieuwe Superister tot stand komen, acht jaar later... |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sweet OK Supersister* – Live At The Paradiso,
Amsterdam 2000 DVD, 2006, SOSS Music 1. Live at the Paradiso (concert as on cd: Supersisterious) 75:00 1. Live in Los Angeles (doc at Progfest) 30:00 2. Supersister Picture Show 0:35 3. VPRO Archive Material 0:11 4. Down Memory Lane (back in time list) 0:12 5. Weblinks Ron van Eck: bass, Marco Vrolijk; drums Sacha van Geest; flute, vocals Robert Jan Stips: keyboards, Vocals Recorded on 3/12/2000 at the Paradiso, Amsterdam by camera-crew-de-luxe and United Broadcast Facilities. Paradiso soundtrack recorded by Jan & Paul Schuurman's 'the van', remixed July 2001 at the Ampco Superbrother Studio. Final editing and mastering at 'buro geluidsmanipulatie' Producer – Aad Link, Robert Jan Stips Compiled By [A Photo Gallery Composed By] – Aad Link (tracks: 2-2) Film Director – Marcel de Vré (tracks: 1-1 to 2-1) Film Producer – Anja Hof* (tracks: 1-1 to 2-1) |
Het Paradisoconcert wordt begin 2000
uitgebracht op cd: ‘Supersisterious’ (zie hierboven) en dvd: ‘Sweet
Okay Supersister’. De eerste dvd is het viuseel verslag van
het concert in Paradiso. Wat we horen is hetzelfde als op de cd. Wat
we zien is een bevlogen band die er echt zin in heeft. Mooi om te
zien. De tweede dvd laat zien hoe de Amerikanen, Mexicanen, Japanners en vele anderen verheugd en vooral heel enthousiast reageren op de band en vertellen wat die voor hen betekend heeft. Daarnaast is die dvd aangevuld met veel foto’s en historische tv-opnamen. Dat zijn er niet veel, want bijna alles blijkt gewist. Dat laatste was indertijd heel gewoon, maar met terugwerkende kracht enorm zonde. Genieten dus van een stukje vaderlandsche geschiedenis. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Robert Jan Stips plays Supersister: Present to the
Highest Pudding cd/dvd, 2016, Just Entertainment DVD 1. Present From Nancy 6:38 2. Memories Are New/11-8/ Dreaming Wheelwhile 8:03 3. Mexico, Metamorphosis, Eight Miles High 5:08 4. Intro Dona Nobis Pacem 1:43 5. Dona Nobis Pacem 3:25 6. She Was Naked 3:32 To The Highest Bidder 7. A Girl Named You 8:55 8. No Tree Will Grow 4:38 9. Energy / Higher 10:29 Pudding & Gisteren 10. Radio 3:35 11. Intro Supersisterretsisrepus 1:16 12. Supersisterretsisrepus 0:33 13. Psychopath 3:07 14. Intro Judy Goes On Holiday 1:27 15. Judy Goes On Holiday 6:51 16. Intro Pudding & Gisteren 0:57 17. Pudding & Gisteren (Music for Ballet) 15:12 Extra's 18. Introduction Of The Concert 5:50 19. Spiral Staircase 3:09 CD 1. Introduction/Present From Nancy 5:50 2. Memories Are New/11-8/ Dreaming Wheelwhile 7:47 3. Mexico / Metamorphosis/ Eight Miles High 5:03 4. Dona Nobis Pacem 3:23 5. She Was Naked 2:56 6. A Girl Named You 7:22 7. No Three Will Grow 4:14 8. Energy / Higher 9:44 9. Radio 3:29 10. Psychopath 3:00 11. Judy Goes On Holiday 6:51 12. Pudding & Gisteren (Music For Ballet) 14:32 "An experimental 3-piano-recital" Three Supersister albums played on three grand piano's simultaneously Recorded at: Beauforthuis Austerlitz The Netherlands Sunday afternoon July 5, 2015 Camera: Jeroen van de Drift, Ralph de Lange, Roel Wijngaards-de Meij Ontwerp: Just Works Regie: Ralph de Lange Edited By [Audio-Edit], Executive-Producer: Jos Eilert Fotografie: Jan-Willem Bullée Producer: Gerrit van Dijk Notes Hard cover slipcase with a hard cover 2-disc digipak |
In 2015 had Robert Jan Stips, toch een
beetje de vader van de superzussen, een bijzonder concert gegeven in
het Beauforthuis in Austerlitz. Op drie, qua klankkleur
verschillende piano’s, voerde hij het werk uit van Supersister. Hij
zat in een driehoekige opstellingen in een bloedheet gebouw, maar
gaf ondanks die hitte een fantastisch concert. Bijzonder is dan dat de muziek van Supersister overeind blijft. Stips speelde vaak op twee piano's tegelijk, dat kleurde het geluid al behoorlijk. Soms zaten we te luisteren naar een bijna klassiek concert, dan weer naa jazz, maar gelukkig wat het allemaal Supersister. Het concert werd opgenomen en in 2016 uitgebracht op cd+dvd: ‘Present to the Highest Pudding’. Ter gelegenheid van de presentatie daarvan werd het drievleugelconcert nogmaals overgedaan. Dit keer minder warm, maar net zo geïnspireerd en enthousiast. Er was duidelijk een groep echte Supersisterfans in de zaal die na afloop allemaal in de rij stonden voor een getekend exemplaar. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Supersister Projekt 2019: Retsis Repus cd, lp, 2019, SOSS Music 1. Memories Are New IV 3:26 2. I Am You Are Me/Transmitter 4:44 3. Sister Talk 1 0:44 4. For You and for Nobody Else 7:59 5. Max Eco 3:00 6. Hope to See You There Again 5:28 7. Yellow Days 4:31 8. Sister Talk 2 0:35 9. Next Door Movie 3:12 10. Cuckoo 3:58 11. Hope to See You Again 1:24 Basgitaar: Bart Wijtman (tracks: 1, 2, 4, 9, 10), Rinus Gerritsen (tracks: 5 to 7, 11) Bastrombone: Bart van Gorp (2) (tracks: 1, 4 to 7, 9-11) Drums: Cesar Zuiderwijk (tracks: 5, 7, 10, 11), Leon Klaasse (tracks: 2), Marco Vrolijk (tracks: 4), Rob Kloet (tracks: 1, 9, 10), Rob Wijtman (tracks: 6) Keyboards: Peter Calicher (tracks: 7, 9) Keyboards, zang: Robert Jan Stips (tracks: 3, 8) Verteller: Freek de Jonge (tracks: 10) Trombone: Junior Huigen (tracks: 1, 4 to 7, 11) Viool: Marieke Brokamp (tracks: 1, 4 to 7, 9-11), Thijs Kramer (3) (tracks: 4 to 7, 9-11) Zang: Henk Hofstede (tracks: 1, 10), Joke Geraets (tracks: 1, 10) Written-By, Arranged By, Producer: Robert Jan Stips Producer (production): Aad Link Liner Notes: Robert Jan Stips Artwork: Anke Landweer Fotografie: Bibi Veth, Sander de Goede, Jan-Willem Bullée Gatefold digisleeve with 16-page booklet. |
Robert Jan Stips had al enige tijd
‘Supersister’-achtige muziek klaarliggen, maar wist nog niet goed
hoe dat uit te voeren. In ieder geval niet met een dwarsfluit. Het
project werd opgepikt en gefilmd ten behoeve van een documentaire
voor de TV: 'De tovenaar van de Nederpop'. Voor de uit te voeren muziek werden vrienden en bekenden uitgenodigd,
collegamusici uit bands waar Stips in gespeeld of voor geproduceerd
had zoals Golden Earring en Gruppo Sportivo en zijn huidige band
Nits. Inderdaad geen dwarsfluit, maar wel viool en trombone.
“Grappig is dat die bijna verwisselbaar zijn, viool zit qua klank in
hetzelfde gebied als de dwarsfluit”, aldus Stips. Wel fijn dat
oud-drummer Marco Vrolijk op een compositie meespeelt. Het is zowel leuk als leerzaam om in de documentaire te zien hoe de muziek vorm krijgt. Er wordt heel wat afgelachen, maar Stips' tovermuziek zet zelfs ervaren musici behoorlijk aan het werk om het goed te krijgen. Zuiderwijk, toch een fenomenaal drummer, heeft duidelijk moeite met die ‘gekke ritmes’ van Stips. Ritmes en maten buiten het stramien van de vierkwartsmaat vallen en voor een rockdrummer moeilijk neer te leggen. Zuiderwijk bijt zich vast en wil het kunnen. Dat is prachtig om te zien. ‘Retsisrepus’ klinkt soms, heel even, een beetje als Supersister. Dat moet ook wel natuurlijk, het is immers een setting onder de vlag met die naam ook al staat die achterstevoren. Maar toch het is géén Supersister. Goed beschouwd is dit ‘gewoon’ mooie muziek die eigenlijk geen predicaat of stempel nodig heeft. De mooiste track, zelfs na tientallen keren luisteren, vond ik meteen en vind ik nu nog: ‘Hope to See You There Again’. Misschien wel omdat die zo vreselijk langzaam is. Met een track als deze realiseer je je dat Stips heel goed filmmuziek zou kunnen spelen. Misschien nog iets voor de toekomst? |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Looking Back Naked cd, 2020, SOSS Music 1. 2 x 3= Zes Blauwe Dwergen 1:15 2. Pinknal Sally 3:47 3. Seven Devils 3:28 4. Heebaberieba 3:05 5. Lonely Rocking Rocket Man 2:24 6. Seven Ways To Die 3:55 7. In Die Allee 3:11 8. Manke Boerenwals 1:06 9. We're On A Ship Now 4:22 10a. Superblues 1:07 10b. Supergreen Love Machine 4:33 11. French Key To Britain 7:25 12. Woods Of Fustrated Men 3:40 13. Metamorphosis 10:11 14. Sweet Dakota 13:03 15. Old Little Washerwoman 1:42 Written by: Gerhard Smid (tracks: 10a), Marco Vrolijk (tracks: 10a), Rob W. Douw (tracks: 1, 3, 4, 7, 8, 10a, 12), Robert Jan Stips (tracks: 1-6, 8-15), Ron van Eck (tracks: 10a,15), Sacha van Geest (tracks: 10a) 1. De Laan, Den Haag, september 1969 2. Westland Studio, Naaldwijk, 18 juli 1969 3. Westland Studio, Naaldwijk, 18 juli 1969 4. Hilversum, 12 november 1969 5. De Laan, Den Haag, september 1969 6. De Laan, Den Haag, september 1969, Hilversum, 12 november 196 7. Hilversum, 12 november 1969 8. Hilversum, 12 november 1969 9. [leftover van de M.A.N. tape?], Hilversum, 12 november 1969 10. Hilversum, 12 november 1969 + Westland Studio, Naaldwijk, 18 juli 1969 11. Jongerencentrum Rasa, Utrecht, 24 maart 1972 12. De Laan, Den Haag, september 1969 13. Concordia, Haastrecht, 20 juni 1970 14. Concordia, Haastrecht, 20 juni 1970 15. Circustheater, Scheveningen, 3 maart 1972 Photografie: Ger Kouwenberg "Limited Edition* of 450 copies only available with the Fred Baggen biography 'Supersister Looking Back, Naked'. The album is comprised of never before released songs, written about in the book and recorded by Supersister in 1969 and the early 70's." * Later alsnog separaat uitgegeven en te koop |
Het is fijn als iemand het verhaal van Supersister vertelt. Ik had
dat al meerdere keren gedaan, maar nooit in boekvorm. Het idee was
zelfs nog nooit bij mij opgekomen. Het Grote, met nadruk op gróte,
Supersisterboek werd uiteindelijk geschreven door Fred Baggen.
Alles, maar dan ook alles wat er te vinden was staat erin. Completer
kun je niet zijn. Bij de diverse interviews van hem aan mensen
rondom en in Supersister kwamen herinneringen
boven, maar ook oud, gespeeld werk. Er werd gezocht én gevonden. Dat
kwam op cd. In
eerste instantie in een gelimiteerde oplaag, alleen bij het boek,
later alsnog separaat. Op die cd staat muziek, zoals Stips het
uitlegde: "Vroeger was Den Haag beatstad nummer één. Als je door de
straten liep hoorde je overal muziek uit ramen komen. Uit een van
die ramen kwam die van ons." Muziek in embryonale fase, vaak nog
zonder naam of onder de noemer Sweet Okay Supersister. Muziek nog met Gerhard Smit en Rob Douw, experimenteel, alternatief, gewoon
gek of gewoon goed. Alles kon en mocht. Het is de basis voor
'Present from Nancy'. Sommige liedjes, zoals de '2x3=6 Blauwe
Dwergen', 'Manke Boerenwals' en 'Seven Ways to Die' kenden we al in
een andere versie van 'M.A.N.' Dat laatste nummer gaat al aardig richting
wat we later zouden kunnen gaan horen. Grappig dat er ook regelmatig in
het Nederlands wordt gezongen, zoals in 'In Die Allee'. Leuk
woordspel ook. Dat spel geldt ook voor 'Supergreen Love Machine',
een verwijzing naar het toenmalige radioprogramma 'Super Clean Dream
Machine'? Een ander nummer, zoals 'Metamorphosis', zou later in een andere
jas terugkeren op het eerste album. Niet alles is even zuiver en/of
perfect opgenomen. In 'Sweet Dakota' horen we ook al de wat verdere toekomst, namelijk die van 'Higher' (1971), maar dan wel anders natuurlijk. De cd eindigt met een melige doowop-achtig 'Old Little Washerwoman'. Toch maar mooi dat met schatgraven oud, vergeten werk bovenkomt en eenmaal afgestoft een mooi inzicht geeft in de keuken van onze superzussen. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Live in Scheveningen 1972 cd, 2021, SOSS Music 1. Present from Nancy 2. Judy Goes on Holiday 3. Radio 4. Mexico 5. Pudding en Gisteren 6. Wow 7. Memories Are New 8. She Was Naked Ron van Eck: (fuzz)bass, guitar Sacha van Geest: flutes, vocals, sax Robert Jan Stips: keyboards, lead vocals Marco Vrolijk: drums, Original Live recording July 1st, 1972 at Circus Theatre Scheveningen. 2021 remix by RJ Stips at BGM Studios, Delft. Production 1972: Hans van Oosterhout Production 2021: Aad Link Artwork: Dorien van der Valk Front Cover: Nick van Leent additional design: Aad Link, RJ Stips |
Op 1 juli 1972
speelde Supersister
in het Circus Theater in Scheveningen. Een flink stuk van dat concert
werd op
multi-track en een gedeelte via een live mix op ¼ inch
geregistreerd, maar er werd toen weinig mee gedaan. Nadat 'Wow' in de ‘Superstarshine’ serie
op lp was
verschenen (zie hierboven), raakten de tapes in de vergetelheid,
zeg maar gerust kwijt. Recent werden ze echter dankzij het speurwerk
naar oud materiaal
rondom de biografie van Fred Baggen teruggevonden in Londen, in het archief
van Universal. Waar zo'n boek al niet goed voor is. Na het door o.a. RJ Stips geleverde restauratie- en mixwerk kunnen we nu, zo’n 50 na dato, onverwacht een Supersister-concert uit 1972 horen. Meteen is het ook het eerste, echte Supersisterconcert van toen live op cd. Ik vond het in 1972 al vreemd dat er niet meer was, maar ja, je bent jong en naïef en weet nog niet de diverse ingangen te vinden. Met terugwerkende kracht hebben we nu dus een prachtig concert, dito uitgevoerd en een genot om naar te luisteren. Zo herinner ik me die concerten ook, tsja, those good old days... |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
singles, verzamel-lp's, dvd's, box & variaties op een thema: | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|