
“Artiesten zouden niet beroemd moeten zijn”, is een uitspraak van
Kate Bush. Diezelfde Kate nam als zestienjarige, onder begeleiding
van Pink Floyd’s gitarist David Gilmour, een aantal demo’s op. Die
waren goed genoeg voor een platencontract.
Kate Bush, ‘Girl from the Evy’, weet heel goed wat ze wil met haar
muziek, ze werkte met talloze bekende musici, waaronder Gilmour,
Prince, Peter Gabriel en Elton John.
Bij Kate Bush komt het woord ‘eerste’ vaak voor: ze was de eerste
vrouw in de popmuziek die alle tracks schreef voor haar eerste
album; het was de eerste vrouw die in Engeland op nummer één kwam
met een zelfgeschreven lied en de eerste vrouw die met een mobiele
microfoon werkte en daarbij ook nog eens zelf danste en zong. En er
is meer…
Kate Bush is meteen ook een grote afwezige, ze deed in haar carrière
maar één tournee en gaf als uitzondering een aantal concerten op één
locatie. Bush meed de pers en nam ruim de tijd voor haar albums en
haar zoon. Het grootste ‘gat’ tussen twee albums bedroeg twaalf
jaar! Tijd voor een verhaal over de vrouw en haar eigenzinnige
muziek.

Als twaalfjarige werd ik ‘gegrepen’ door de rijkdom, de ongekende
mogelijkheden van elektronische muziek. Mijn eerste spreekbeurt op
de middelbare school ging er zelfs over. Nog steeds heb ik mijn oren
wagenwijd openstaan voor geluiden die niet meteen te plaatsen zijn.
Puur elektronische muziek wordt soms als moeilijk of ‘synthetisch’
ervaren, maar je er voor openstellen is als luisteren naar de
geluiden om je heen. Zijn het wel geluiden of is het muziek. Is niet
alles muziek?
Er is nu nog weinig muziek waarin geen elektronische klanken
verwerkt zijn. Dat is zo gewoon dat niemand daar van opkijkt. De
hele dance-scene is erop gebaseerd, disco, pop, filmmuziek. Maar
waar komen die elektronische geluiden vandaan? Wie heeft dat bedacht
en die instrumenten gebouwd?
Lees hier het fascinerende verhaal van de oorsprong van de
elektronische muziek, de eerste instrumenten die soms gebouw-groot
waren, de mensen die als een soort ontdekkingsreiziger op zoek
gingen naar het verklanken van wat ze in hun hoofd hoorden.

Van Der Graaf Generator geldt als een van de meest extreme
live-bands in de wereld met een donker geluid en dito teksten.
“Dacht je dat jij problemen had? Na het luisteren van deze band
vraag je je dat nooit meer af.”
Van Der Graaf Generator brengt je muziek met fuzz-orgel, elektrische
wah-wah saxen, sub-bas, een heftige drummer en de opvallend stem van
een gekwelde zanger. Niet alledaagse en zeker niet om zo maar even
te luisteren.
De groep was in eigen land niet populair in tegenstelling tot
Italië, daar was het leger nodig om bij hun concerten de uitzinnige
en massaal toegestroomde menigte in het gareel te houden. Het leidde
indirect wel tot de ondergang van Van Der Graaf Generator.
Van der Graaf Generator maakte zonder de Generator een geweldige
doorstart, maar ging vitaal ten onder om jaren later uit de as te
herrijzen. Tijd voor een verhaal over een niet te missen band.