“Artiesten zouden niet beroemd moeten zijn”, is een uitspraak van Kate Bush. Diezelfde Kate nam als zestienjarige, onder begeleiding van Pink Floyd’s gitarist David Gilmour, een aantal demo’s op. Die waren goed genoeg voor een platencontract.

Kate Bush, ‘Girl from the Evy’, weet heel goed wat ze wil met haar muziek, ze werkte met talloze bekende musici, waaronder Gilmour, Prince, Peter Gabriel en Elton John.

Bij Kate Bush komt het woord ‘eerste’ vaak voor: ze was de eerste vrouw in de popmuziek die alle tracks schreef voor haar eerste album; het was de eerste vrouw die in Engeland op nummer één kwam met een zelfgeschreven lied en de eerste vrouw die met een mobiele microfoon werkte en daarbij ook nog eens zelf danste en zong. En er is meer…

Kate Bush is meteen ook een grote afwezige, ze deed in haar carrière maar één tournee en gaf als uitzondering een aantal concerten op één locatie. Bush meed de pers en nam ruim de tijd voor haar albums en haar zoon. Het grootste ‘gat’ tussen twee albums bedroeg twaalf jaar! Tijd voor een verhaal over de vrouw en haar eigenzinnige muziek.

Als twaalfjarige werd ik ‘gegrepen’ door de rijkdom, de ongekende mogelijkheden van elektronische muziek. Mijn eerste spreekbeurt op de middelbare school ging er zelfs over. Nog steeds heb ik mijn oren wagenwijd openstaan voor geluiden die niet meteen te plaatsen zijn.

Puur elektronische muziek wordt soms als moeilijk of ‘synthetisch’ ervaren, maar je er voor openstellen is als luisteren naar de geluiden om je heen. Zijn het wel geluiden of is het muziek. Is niet alles muziek?

Er is nu nog weinig muziek waarin geen elektronische klanken verwerkt zijn. Dat is zo gewoon dat niemand daar van opkijkt. De hele dance-scene is erop gebaseerd, disco, pop, filmmuziek. Maar waar komen die elektronische geluiden vandaan? Wie heeft dat bedacht en die instrumenten gebouwd?

Lees hier het fascinerende verhaal van de oorsprong van de elektronische muziek, de eerste instrumenten die soms gebouw-groot waren, de mensen die als een soort ontdekkingsreiziger op zoek gingen naar het verklanken van wat ze in hun hoofd hoorden.

Van Der Graaf Generator geldt als een van de meest extreme live-bands in de wereld met een donker geluid en dito teksten. “Dacht je dat jij problemen had? Na het luisteren van deze band vraag je je dat nooit meer af.”

Van Der Graaf Generator brengt je muziek met fuzz-orgel, elektrische wah-wah saxen, sub-bas, een heftige drummer en de opvallend stem van een gekwelde zanger. Niet alledaagse en zeker niet om zo maar even te luisteren.

De groep was in eigen land niet populair in tegenstelling tot Italië, daar was het leger nodig om bij hun concerten de uitzinnige en massaal toegestroomde menigte in het gareel te houden. Het leidde indirect wel tot de ondergang van Van Der Graaf Generator.

Van der Graaf Generator maakte zonder de Generator een geweldige doorstart, maar ging vitaal ten onder om jaren later uit de as te herrijzen. Tijd voor een verhaal over een niet te missen band.